تنزل جایگاه اجتماعی روحانیت، بحثی نظری نیست که یک نفر بگوید تنزّل پیدا کرده و دیگری بگوید تنزّل پیدا نکرده است؛ نیاز به تحقیق میدانی دارد؛ اما به‌طور کلی نظر من این است که روحانیت چون مسئولیت اصلی خود را که فرهنگ بوده، تا اندازه‌ای رها کرده و در مناصب قدرت پافشاری می‌کند، محبوبیتش در طول زمان کاهش پیدا کرده است. ادامه …

روایتی داریم که می‌گوید «ولا تکونوا عُلماء جبّارین»؛ علمای جبّار نباشید؛ باید با مردم عاطفی باشید. آقای مهدوی کنی به خود من گفت که زمانی آقای خمینی به ما گفت اگر شخص شما را ترور کنند بهتر از این وضع تشریفات است. الآن طوری شده که بهترین شخص از نظر موقعیت، کسی است که هیچ‌کس به او دسترسی نداشته باشد! ادامه …

علیرغم تمام مشکلات، ما الآن روحانیون بسیاری داریم که در دانشگاه‌ها نافذند. باید با بررسی آماری دقیق به این مسائل پرداخت.  نمی‌شود هر کسی با تجربه شخصیش بگوید به من  دیروز در  خیابان  دوتا فحش دادند پس روحانیت افول کرده است. مزایای ورود روحانیت به مسائل اجرایی و حکومتی از هزینه‌های آن بیشتر بوده. ادامه …

تجربه‌ی تاریخی نشان می‌هد که طرفین دعوا در مسائل سیاسی و اجتماعی برای رسیدن به راه حل، به روحانیت پناه می‌بردند و روحانیت برای همه‌ی جریانات فکری و سیاسی پدری می‌کرد و آن‌ها نیز نقش پدری آن را می‌پذیرفتند. اما بنا به دلایل متعددی دیگر روحانیت نقش پدری گذشته را ندارد و بیشتر به یک نقش برادر بزرگ‌تر تبدیل شده است که الزاماً هم اطاعت‌پذیر نیست. ادامه …