ایشان به علامه طباطبایی انکار خالق را نسبت داده‌اند و علامه حسن‌زاده آملی را علامه باطل خطاب کرده‌اند! آیا فلاسفه ما از کندی تا علامه طباطبایی جایی گفته‌اند که ما خدا و خالقی نداریم؟ یا فهم غلط جناب میلانی چنین نسبت کذب و افترای باطلی نثار علامه کرده است؟ آیا جناب میلانی حتی طبق اصول اسلامی و اهل بیتی خودشان نمی‌توانند به خود بگویند شاید اشتباه فهم کرده‌اند؟ …
تاریخ تفکر، ضروری‌ترین چیزی است که به کار یک مرکز علمی مانند قم می‌آید. این که بداند از نظر فکری، چه فراز و فرودهایی داشته است؛ چرا در ادوار مختلف، وضع علمی متفاوت داشته است؛ چرا یک زمان سراغ فلسفه یا کلام رفته و وقتی دیگر اخباری شده است؛ این اتفاقات مسلماً قانون‌مند است. مثلاً فهم این نکته توسط ابن خلدون، که یک دانش چه زمانی شکل می‌گیرد و چه زمانی می‌میرد، برای فکر ما مهم است. …
«سیاست اخلاقی» در اینجا نه به معنای مصطلح آن در تقسیم‌بندی کلاسیک علوم (که در آن سیاست، بخشی از اخلاقی عملی است) که صرفاً بررسی علت‌کاوانه‌ی آسیب‌های ورود بی‌پروا و مستقیم روحانیت (هم به‌معنای حقیقی و هم به‌معنای حقوقی آن) در فرایندهای انتخاباتی ـ به‌ویژه پس از پیروزی انقلاب ـ و تعیین مصداق کاندیدای اصلح است. …
برخلاف متن نامه که عالمان دینی را هشدار می‌دهد که: «علم حکومت‌داری و سیاست، یک علم و فن است… و ورود بدون علم و تجربه و فن به این حوزه بدون طی مراحل آن باعث آبروریزی… می‌شود»، خود مرحوم آخوند تا آخرین لحظه ی حیات در امر سیاست دخالت می‌کرد. …
در حوزه دیپلماسی عمومی باید کانتکس‌محور (زمینه‌محور) و صحنه‌محور بود؛ در این صورت هر چیزی اقتضائات خاص خودش را دارد. ما فقهی می‌خواهیم که در صحنه باشد و نه فقهی که در قم باشد. ما فقه انضمامی نیاز داریم. تحلیل ما از آینده حوزه این است که در ده سال آینده اگر طلبه چند زبان نداند حوزه در همین قم می‌میرد. بیداری اسلامی که مصادره شد به علت این بود که حوزه علمیه قم زبان عربی بلد نبود. …
متن پیام این بود: «ما یه عده دانشجو هستیم تو دانشگاه ایالتی واشنگتن و امکانات دعوت از مداح و سخنران نداریم… معمولاً از فایل‌های تصویری یا صوتی سال‌های قبل استفاده می‌کنیم… برای ما باعث افتخار خواهد بود اگر فایل سخنرانی امسال یا سال‌های گذشته شب‌های ۷ تا ۱۰ محرم را در اختیارمان قرار دهید». یعنی بندگان خدا از اینترنت سخنرانی دانلود می‌کردند و می‌نشستند رو‌به‌روی تلویزیون و مثلاً در مراسم محرم شرکت می‌کردند. …
مرحوم سید تقی قمی اگرچه دایی امام موسی صدر و مرحوم آیت‌الله سید رضا صدر بود، اما همچون پدر و برادرش در شمار فقهای سنتی شیعه تعریف می‌شد و منتقد آرای دکتر شریعتی، مدافع عزاداری‌های سنتی (همچون قمه‌زنی و برهنه‌شدن هنگام سینه‌زنی) و منتقد برخی نظریه‌های نو در اندیشه سیاسی شیعه شمرده می‌شد. …
دل‌کندن از شهر مقدس قم – که برای روحانیان و اهل علم شهری امن و مناسب برای رشد علمی و شهرت اجتماعی است – و اقامت در شهر کوچک خلخال، انتخابی زاهدانه و از مصادیق پنهان و البته بسیار مهم در سیره‌ی زاهدانه‌ی وی بود. طمع شهرت و مرجعیت، هیچ‌گاه آیت‌الله یکتایی را از رسالت «فلولا نفر من کل فرقه منهم طائفه لیتفقهوا فی الدین و لینذروا قومهم اذا رجعوا الیهم» غافل نساخت. …
برخی بزرگان ما اجتهاد در قرائت را از دلایل وجود اختلاف قرائات برشمرده‌اند. به‌نظر می‌رسد ما در این زمینه دچار اشتباه روشی شده‌ایم؛ زیرا براساس مبانی فقهی و اصولی خودمان به نقد اهل سنت پرداخته‌ایم؛ درحالی‌که آن‌ها مبانی دیگری دارند. اختلاف قرائات را آقایان اهل سنت، مستند به اجتهاد نمی‌دانند و تصریح می‌کنند که سرمنشأش سنت پیغمبر(ص) است. …
فاجعه‌ی منا مُهرصحّه‌ای بود بر این‌که حج ابراهیمی هم می‌باید عبادتی در خوف لقب گیرد. اگرچه اعمال عبادی سبب‌ساز آرامش می‌گردند؛ اما بوده‌اند مراسم‌هایی عبادی و دینی که جان مؤمنان را با خطر مواجه کرده‌اند. مثلاً در سال ۲۰۰۰ میلادی مراسم «نازارس سیاه» (ناصری سیاه) در فیلیپین به فاجعه‌ای بدل شد. جشنواره ناصری سیاه، از بزرگ‌ترین جشن‌های مسیحیان کاتولیک در سطح جهان است. …
همه حقوق مادی و معنوی این سایت، متعلق به مباحثات است. بازنشر مطالب مباحثات با ذکر منبع، مجاز است.
