نفس این سخن که برخی از کتب موجب نحوست می‌شوند، نوعی «حقه تبلیغاتی» است که استبدادی ظریف را در دل خود دارد و هدف آن محاصره و منع انتشار افکاری است که در برخی محافل و مجامع مقبول یا خوش‌آیند نیستند. معروف است که معتقدین به فلسفه و عرفان در ایران و دیگر مناطق – به‌ویژه از قرن دهم به بعد – مورد آزار و اذیت قرار گرفتند؛ طوری که شاغلین به این علوم مجبور شدند از مواضع‌شان عقب‌نشینی کنند، یا در خفا به تحصیل آن بپردازند، یا به هند مهاجرت کنند. ادامه …
نویسنده درصدد نقد و درنهایت رد نظریه‌ی شهادت پیامبر(ص) بود. لحن مقاله قدری تند بود؛ اما لحن منتقدین هم تند و گزنده بود. در بحث‌ها و نقدهایی از این جنس، حواشی بر علمیت و استدلال، تفوّق دارند؛ به‌عبارت دیگر استدلالات علمی هم درخدمت اثبات برخی حواشی هستند؛ اصلاً قبل از ورود به بحث تکلیفمان با طرف مقابل‌مان روشن است؛ اگر از ما تعریف هم کند باز هم نقدش می‌کنیم؛ چون با کلام کاری نداریم؛ با صاحب کلام کار داریم. ادامه …
در مقاله‌ی «بررسی فقهی ضمان خسارات ناشی از خطای قاضی» نویسنده ضمن توجه به قول مشهور فقهای امامیه مبنی بر ضمان بیت‌المال در مقابل خسارات و جنایاتی که به سبب خطای قاضی رخ داده است، قول برخی فقهای متأخر را نیز مورد توجه قرار می‌دهد که در این مسأله ولی دم را ضامن اشتباهات قاضی دانسته‌اند. ادامه …
در سال‌های اخیر تشکل‌هایی در حوزه علمیه و در سطوح اساتید معظم تشکیل شده است که رویکرد جدید و قابل تحسینی در انسجام بیش‌تر اساتید داشته‌اند. از این تشکل‌ها نیز انتظار می‌رود به‌صورت جدی وارد عرصه انتخابات مجلس خبرگان شوند تا هم دین خود را به انقلاب اسلامی ادا کنند و هم خط بطلانی بکشند بر تئوری جدایی حوزه از نظام یا همان «حوزه سکولار». ادامه …
سیاست و اخلاق هر دو در عرض هم هستند؛ سياست برای اين است که كليه استعدادهای نهفته را به فعليت برساند؛ نه فقط اخلاق را. بنابراين نمی‌شود گفت سياست مقدمه‌ی اخلاق است/رئیس دولت قبلی اسم بعضی‌ها را برد و آبروريزی كرد؛ خودش هم پيش خدا مسئول است؛ از اختلاس صحبت می‌کرد؛ مثلاً فلان‌متهم به فلان عالم پول داده بود/ متأسفانه در مذهبی‌ها اين اخلاق هست که اگر کسی يك‌خرده پايش كج شد، این‌طور حساب می‌کنند که کاملاً منحرف شده و بيش‌تر هلش می‌دهند به‌سمت انحراف. ادامه …
ائمه(ع) مسائلی مثل عصمت را در جلسات عمومی مطرح نمی‌کردند. اشخاص هم ملزم نبودند که معتقد به آن باشند. شرایط برای بیان این‌گونه مسائل مساعد نبود. اصحاب ائمه(ع) فقط همین‌قدر می‌دانستند که باید دین خود را از ائمه(ع) اخذ کنند و نه دیگران. این‌گونه امور فقط به برخی از اشخاصی که اصحاب سِرّ بودند ابلاغ می‌شد و آن‌ها هم نباید ابراز می‌کردند. ادامه …
دولت و ملت برای رسیدن به وضعیت همدلی و همزبانی، هرکدام باید لوازمی را رعایت کنند؛ یکی از استلزامات دولت در این زمینه، شفافیت است؛ یعنی آزاد گذاشتن جریان اطلاعات و قابل دست‌رسی بودن آن برای همه. از استلزامات ملت هم می‌توان به مشارکت سیاسی اشاره کرد؛ یعنی شرکت در انتخابات و تصمیم‌گیری‌های سرنوشت‌ساز جامعه. ادامه …
یکی از عوامل اثرگذار بر تشدید وضعیت بدحجابی و بدپوشی، سیاسی‌شدن آن است؛ به‌عبارت دیگر بروز این پدیده در بعضی اقشار ممکن است نوعی رفتار سیاسی باشد؛ یعنی به‌خاطر مخالفتی که با حاکمیت سیاسی کشور دارند، ممکن است بخواهند ابراز نارضایتی خودشان را از این طریق بروز دهند؛ زیرا حجاب یک آموزه‌ای است که نظام سیاسی کشور رسماً دارد ترویج می‌کند. ادامه …
برای آن‌که تصور درستی از نسبت میان روحانیت و امر سیاسی پیدا کنیم، باید از همان دوره‌ای آغاز کنیم که مردم به‌جای واژه «روحانی»، با «عالم» و «ملا» و «آخوند» سر و کار داشتند. در یک و نیم قرن گذشته، روحانیت شیعه بوده است که سردمدار بسیاری از حرکت‌های سیاسی، جنبش‌های اجتماعی و انقلاب‌ها و اعتراض‌ها در کشور ما بوده است. بدون شناخت روحانیت و رفتارهای سیاسی آن نمی‌توان به تحلیلی واقع‌بینانه درباره تاریخ سیاسی و اجتماعی و حتی فکری معاصر کشورمان دست یافت. ادامه …
آپارات
اینستاگرام
توییتر
تلگرام
ایتا