در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، حقوق انسانی و آزادی‌های دینی، به‌معنی آن‌چه در عرف بین‌المللی پذیرفته شده، از هیچ فردی، صرفاً به‌دلیل انتسابش به یک اقلیت دینی سلب نگشته است؛ حتی اگر نامی از دین و گرایش مذهبی وی در قانون اساسی مزبور نیامده باشد؛ عنوان «رسمی» در قانون اساسی ایران نیز به‌هیچ‌وجه درصدد نفی حقوق و آزادی‌های دینی در غیرپیروان مذهب رسمی نیست. ادامه …