چندی پیش و همزمان با آشوب‌های خیابانی، فیلمی از سخنرانی حجت الاسلام سید حسین شیرازی فرزند آیت‌الله سیدصادق شیرازی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که وی با توهین‌های فراوان از دفاع مقدس و ولایت فقیه سخن گفته و آن‌ها را نفی می‌کند. وی در بخشی از سخنانش می‌گوید: ولایت فقیه همان سخن فرعون است. به خدای بلدمرتبه قسم ولایت فقیه دقیقاً و مو به مو همان «أنا ربکم الاعلی» است. ←
داعش یک رخداد جدید و دهشتناک در تاریخ ماست؛ بسیار تراژیک است که افراد جوان در موقعیتی قرار می‌گیرند که احساس تعلق به جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند ندارند. مسلمانان باید با اقلیت‌های دیگر نژادی مانند اسپانیایی‌ها و آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار ارتباط برقرار کنند؛ والا حکایت همیشگی تکرار می‌شود. ←
بزرگ‌ترین هیأتی که برای استقبال از مرحوم امام رفتند، از بیت آقای خوئی بودند. تا سال‌های آخر حضور مرحوم امام در نجف، رفت و آمد خانوادگی مرتب و همیشگی بود؛ طوری که مثلاً هنگام فوت مرحوم آقا مصطفی، اصرار بود که آقا نماز بخوانند. اما در هر دو طرف، نفرات افراطی و مشکوکی وجود دارند که مایلند به اختلافات دامن بزنند. ←
یکی دیگر از حقوق مردم برعهده حاکمان خود، تأمین معاش و رفاه و آسایش زندگی آنان است. فیض کاشانی در ضرورت آن می‌گوید: «دنیا منزلی از منازل انسان در سیر به سوی خداوند متعال است و بدن او مرکب این راه است و مادامی که امر معاش او در دنیا منتظم نگردد، نمی‌تواند به‌سوی خدا سیر کند. ←
وی در برگه بازجویی ۱۴ اسفند ۱۳۴۳ گفته است: «نوعاً طرز تفکر من و بسیاری از دوستانم این است که روحانیت باید از وضع فعلی خارج شود؛ شرایط و قیود تحصیلی و ابتدا و انتهای تحصیل و… راجع به سیاست هم معتقدیم که روحانیون نباید بی‌دخالت باشند و آیت‌الله خمینی را هم شخص مقدس و خوبی می‌دانیم… مختصر اختلافی نیز ممکن است با آقای خمینی از نظر تشخیص موضوعات و مسائل فقهی داشته باشیم و در این صورت از ایشان تبعیت نمی‌کنیم…» ←
اولین تناقض در علم کلام جدید از اینجا شروع می‌شود که الهیات مدرن به نام کلام جدید خوانده شد و سبب انحراف ذهنی ما و پنداشتن این موضوع شد که آن‌چه آن‌ها دارند متناظر با علم کلام ماست. همچنین کلمه‌ی مدرن نیز به اشتباه ترجمه شده است؛ درحالی‌که مقصود غربیان این است که این فکر از اساس با میراث الهیات مسیحی متفاوت است ←
آیا به‌راستی اگر علما از درد و رنج مردم بگویند، نمک بر زخم‌شان پاشیده‌اند؟ چرا این‌طور به مسأله نگاه نمی‌کنیم که بیان رنج‌ها و مشکلات جامعه توسط علما، یک خاصیت مهمش این است که مردم متوجه شوند علما اگر نمی‌توانند ـ یا نمی‌خواهند ـ باری از مشکلات جامعه بردارند، دست‌کم نسبت به دردهای مردم آگاهی دارند. همین مقدار هم بدون‌شک می‌تواند تا حدی مرهمی بر دردهای مردم باشد. ←
هم‌اکنون بسیاری از نخبگان سیاسی، فرهنگی وحتی هنری و ورزشی تلاش کرده‌اند با اظهارنظر خود فضای جامعه را آرام کنند و ضمن تأکید بر حق مردم برای اظهارنظر و بیان مشکلات، بروز هرگونه ناآرامی را نفی می‌کنند. به همین دلیل از بزرگان حوزه نیز انتظار می‌رود با رویکردی پدرانه، مسأله را تبیین نمایند تا این ذهنیت در جامعه ایجاد نشود که روحانیت نسبت به مشکلات و معضلات مردم بی‌تفاوت است.
←
اظهار نظرهای اخیر برخی مراجع و عده‌ای از بزرگان حوزه درباره‌ی کاهش محبوبیت طلاب ـ آن هم در عصری که حوزه از بیشترین قدرت و حمایت‌های اقتصادی و سیاسی نظام برخوردار است ـ بهانه‌ای شد تا «مباحثات» نیز در پرونده‌ای ویژه با بهره‌گیری از نظرات اساتید حوزه و گفت‌وگو با صاحب‌نظران و نخبگان حوزوی این مسأله را از زوایای مختلف ارزیابی نماید. ←
رشدیه هشت سال پس از وفات آقای حائری هم در قم زندگی و فعالیت کرد. حمایت شیخ مؤسس و دیگر مراجع قم از رشدیه را باید نکته مغفول تاریخ تأسیس نظام آموزشی نوین ایران دانست. اما در نجف اگرچه آیت‌الله‌العظمی سید ابوالحسن اصفهانی رویکرد منفی اتخاذ نکرد، ولی نائینی مشروطه‌خواه در دوره مرجعیت خود رویکردی مشابه شیخ فضل‌الله نوری در قبال مدارس جدید داشت. ←
همه حقوق مادی و معنوی این سایت، متعلق به مباحثات است. بازنشر مطالب مباحثات با ذکر منبع، مجاز است.
