حجت‌الاسلام والمسلمین محمدتقی سبحانی در پاسخ به یادداشت انتقادی استاد رسول جعفریان دربارهٔ همایش «تصوف؛ شاخصه‌ها و نقدها»:

• قبل از هرچیز باید به جناب جعفریان یادآور شوم که شما با ارجاع تاریخی به دولت صفوی و مشابه‌سازیِ شرایط کنونی با اواخر دوره صفویه، دقیقا دچار همان خطائی شدید که خود بارها در باب تحلیل های تاریخیِ سیاست‌پیشگان تذکر داده‌اید.
• تعجب می‌کنم که شما چگونه میان یک کار علمی انتقادی با جنگ و ستیزهای زبانی و فیزیکی تفاوت نمی‌گذارید و هرگونه نقد را بر تفرقه حمل می‌کنید؟ راستی اگر چنین است، جنابعالی با نوشته‌های سراسر انتقادی و غالباً اهانت‌آمیز خود که سال‌هاست به خُرد و کلان از فقیهان و فیلسوفان تا عالمان ومداحان به یکسان روا می‌دارید، خود یکی از اسباب تفرقه‌افکنی در جامعه ایران هستید!
• اگر کسانی امروز همچون عالمان گذشته، تصوف را  یک مخاطره جدی برای فرهنگ شیعه بدانند، با چه روش و زبانی باید مطالب خویش را به جامعه علمی عرضه کنند تا امثال جنابعالی -که بسیار نگران واگرائی و تفرقه در جامعه هستید و همواره در عمل هم این روحیه خود را نشان داده اید! – نگران و دلواپس نشوند؟!
• در خصوص آنچه در باب همایش نوشتید، حاضرم در یک جلسه علنی به گفت و گو با شما بنشینم تا معلوم شود که از وضعیت فرقه‌های صوفیه در ایران امروز، آگاهی چندانی ندارید.
• راستی اگر قاطبه حوزه تشیع و مراجع تقلید و علما و صدها استاد حوزه و دانشگاه که در نقد تصوف می نویسند و بحث می‌کنند، تفرقه‌انگیزند، نمی‌دانم نام چند نفر در حوزه را که در حمایت از  این گروهک‌های باطل، سرناسازگاری می‌گذارند، چه باید گذاشت؟!