می‌توان نگاه متداول فلسفی در حوزه‌های علمیه را تا حدی متکی به نگاه ارسطویی به عالم دانست. فلسفه‌ اسلامی حتی در صورت اصالت و استقلال نسبت به فلسفه‌ یونانی، باز هم همان نگاه ارسطویی را به عالم دارد؛ زیرا عین و ذهن را از هم جدا می‌انگارد و جهان را مستقل از اذهان بشری، مقوله‌بندی‌شده می‌بیند. نه‌تنها در منطق، بلکه در بلاغت، اصول فقه، فقه، علوم حدیث و در بسیاری از شاخه‌های دیگر علوم حوزوی می‌توان رگه‌هایی از نگاه ارسطویی را یافت. از باب مثال، می‌توان مبحث «حقیقت و مجاز» در بلاغت را نام برد. ادامه …