آیا بهراستی اگر علما از درد و رنج مردم بگویند، نمک بر زخمشان پاشیدهاند؟ چرا اینطور به مسأله نگاه نمیکنیم که بیان رنجها و مشکلات جامعه توسط علما، یک خاصیت مهمش این است که مردم متوجه شوند علما اگر نمیتوانند ـ یا نمیخواهند ـ باری از مشکلات جامعه بردارند، دستکم نسبت به دردهای مردم آگاهی دارند. همین مقدار هم بدونشک میتواند تا حدی مرهمی بر دردهای مردم باشد. ادامه …
مگر در جامعهی اسلامی علما و مراجع، پناه مردم نبودهاند؟ مگر بیوتشان محل رفع و رجوع مشکلات مردم نبوده؟ چطور شده که وقتی به حضورشان میرسیم زبانمان بند میآید؟ روحانیت و بهویژه مرجعیت در جامعهی شیعی ایران همچون حصونی بودهاند که با وجودشان مردم احساس امنیت میکردند؛ امنیت در برابر ظلم و بیعدالتی. اما الآن احساس امنیت بماند؛ که در محضرشان حس میکنی خودت عامل ناامنی هستی! ادامه …
آپارات
اینستاگرام
توییتر
تلگرام
ایتا