مقایسه دو کتاب «الاحکام السلطانیه» و «النهایه» به خوبی نشان میدهد که حضور ماوردی در منصب قاضیالقضاه و نگاه حکومتی او به فقه، باعث شده فقه او متعرض مسایلی شود که در کتاب شیخ طوسی هیچ اثری از آنها نیست؛ مسایلی که بسیاری از آنها، گویا در راستای دغدغه اجرای حکومتی احکام شرعی در جامعه اسلامی و گاه پاسخی به مشکلات و مسایل ایجادشده در ضمن اجرای احکام شرعی در جامعه بوده است. ادامه …
چندی پیش یکی از مداحان در جواب یکی از مراجع تقلید که برای برگزاری سوگواری توصیههایی کرده بودند، جواب داده بود که شما (یعنی مراجع تقلید) در دستگاه امام حسین دخالت نکنید! این خیلی تلخ است. این یعنی آقای مداح تصور میکند کاری که او انجام میدهد، یک کنش غیر دینی است و به علمای دین بیارتباط است. ادامه …
مرحوم علامه حلی با پیوند میان سیاست و امر به معروف و نهی از منکر نشان داد که آموزههای دینی اگرچه مستقلاً میتواند انسان را به سمت معنویت و دینداری سوق دهد اما در وجههٔ دیگری، میتواند امورات دنیوی و سیاسی را نیز بسامان و از آن گرهگشایی کند. ادامه …
به نظر میرسد آیتالله حکیم اگرچه تحت فشارهای حکومت بعثی قرار داشته اما مواضع سیاسی خود را چه در قبال وقایع عراق و چه در مواضع سیاسی ایران ابراز میداشته و واکنش نشان میداده است، و این کاری است که یک مرجع شیعه انجام میدهد. ادامه …
سهروردی با ترسیم مبانی سیاسی خود، شیوهای را در سیاست مفتوح کرده است که قرابت کاملی با اندیشههای فقهی شیعه نیز دارد. او با سخن گفتن از حاکمانی که مورد تأیید خداوندند، همچنین حاکمانی که سلیم النفساند و به استبداد تمایلی نمییابند، از سیاستی پرده برداشت که در کلام بزرگان شیعی نیز یافت میشود. ادامه …
حاج شیخ برای تقویت حوزه و جلوگیری از لطمه خورد آن از هرگونه درگیری با رضاخان اجتناب میکرد. ایشان میدانست که رضاخان فرد لجوج و عنودی است. در سفری که رضاخان در پاسخ به سفر ملک فیصل به ایران، به عراق رفته بود با آقایان نائینی و سید ابوالحسن اصفهانی در حرم امیرالمؤمنین (ع) دیدار میکند. ادامه …