بنده این دو مدل عملکرد آيت الله سيستانی در عراق و امام و رهبری در ايران را ناشی از دو نظريه متفاوت سياسی نميبينم. شاید به تعبیری میتوان گفت، دو نوع تاکتیک است. یعنی آقای سیستانی اگر شرایط فراهم بود، طبعا یک ورودی مشابه امام داشتند، البته نه لزوما در حد ولايت مطلقه فقيه، بلکه در حد دخالت بيش از اين حدی که الان دارند. ادامه …
تدبیر آیت الله در مقابل تهییج برخی از شیعیان قرار گرفته بود و آتش فتنهای مضاعف را فروکش میکرد. در حادثه انفجار حرم امامین عسکریین (ع) نیز، آیت الله از حرکتهای نابخردانهای که به اختلاف با اهل سنت دامن میزد جلوگیری کرد. در همان روز انفجار، دفتر آیت الله بیانیهای منتشر کرد و اذعان داشت که این جنایت را تکفیریها با هدف ایجاد فتنه بین مردم عراق مرتکب شدهاند، تا زمینه را برای رسیدن به اهداف پلید خود مساعد نمایند. ادامه …
مقتدی صدر پیش از این هم در تابستان گذشته اعلام کرده بود که هر گونه فعالیت سیاسی را کنار میگذارد؛ اما طولی نکشید که به عرصهٔ سیاسی بازگشت. در آن زمان وی علت اقدام خود را اعتراض به اقدامات مسلحانه برخی از همفکرانش، اوضاع نابسامان کشور و سکوت اهل سیاست در قبال مصالح ملت اعلام کرده بود. ادامه …