شب گذشته جلسه مشترک جمعی از روحانیون با ریاست محترم جمهور برگزار شد و به رسم چند مراسم پیشین، حاضران در جلسه از گرایش‌های مختلف سیاسی و فکری جامعه بودند که باید این اقدام دفتر رئیس جمهور را به فال نیک گرفت و لازم است استفاده از دیدگاه‌های همه صاحب نظران که فعالیت خود را در چارچوب قوانین جمهوری اسلامی ایران تعریف کرده‌اند به یک سنت حسنه تبدیل شود.
اما در جلسه روحانیون با جناب آقای روحانی سخنرانی یکی از حاضران باعث شگفتی شد، چرا که بررسی سابقه عملکرد وی نشان دهنده روشی است که به هیچ عنوان در شان نخبگان جامعه نبوده و صحبت‌های وی نیز تناقض بزرگی با سابقه وی در چندسال اخیر دارد.
این فرد که به نوعی مدرس دانشگاه محسوب می‌شود در اوج آشوبهای خیابانی پس از انتخابات سال ۱۳۸۸ در بین آشوبگران و چماقداران حضوری معنادار یافت که تصاویر این حضور در فضای اینترنت نیز منتشر شد.
باتوجه به جایگاه سخنرانان ضیافت افطاری ریاست محترم جمهور و سابقه این فرد چند سوال صریح از دست اندرکاران برگزاری مراسم مطرح است:
– حضور یک مدرس دانشگاه در بین آشوبگران چماق به دست که رسما امنیت ملی کشور را تهدید کردند نشان دهنده عدم درک صحیح از شرایط جامعه و نداشتن ابتدائی ترین بینش‌های سیاسی آن فرد است. چه آنکه در همان شرایط عده‌ای از منتقدین، اعتراضات جدی خود را در قالب‌های کاملا منطقی مطرح می‌کردند و حضور در کف خیابان و در جمع آشوبگران را امری بسیار مذموم و بر خلاف مصالح ملی می‌دانستند. سوال اینجاست با چه توجیهی تریبون جلسه ریاست محترم جمهور با روحانیون کشور در اختیار فردی قرار داده می‌شود که سابقه وی نشان دهنده عدم بینش سیاسی و درک ابتدای ترین اصول فعالیت‌های سیاسی است؟
– یکی از شعارهای مهم و کلیدواژه مورد تاکید ریاست محترم جمهور «پرهیز از افراط و تفریط و رعایت اعتدال» است. آیا دادن تریبون به فردی که سابقه و رفتار کاملا افراطی و دون شان یک استاد حوزه و دانشگاه را داشته‌است با شعارهای داده شده هم‌خوانی دارد؟
– نکته جالب توجه تناقض بسیار زیاد عملکرد این فرد با برخی مطالبی است که در سخنان خود ارائه کرد است. وی بیان داشت:«انتظار از دولت تدبیر و امید این است که در مسیر رفع تنش‌های پیش آمده در گذشته قدم بردارد و برای ایجاد آشتی ملی تلاش کند….. بنده از رییس جمهوری محترم به عنوان مجری قانون اساسی می‌خواهم که در کنار حراست از دستاوردهای علمی و فناورانه نظام، تعریفی دوباره از راهکارهای چگونگی دفاع از حقوق مردم براساس اصول قانون اساسی ارایه دهد» تناقض آشکار اینجاست که دعوت به آشتی ملی و دفاع از حقوق مردم براساس قانون اساسی دقیقا از طرف فردی بیان می شود که با چشمانی کاملا باز برخلاف قانون در آشوبهای خیابانی حضور داشته و به راحتی حقوق مردم را نادیده گرفته است. آیا این سخنان با توجه به سابقه تاریک سخنران علاوه بر توهین به شعور حضار در جلسه، یک تناقض بزرگی نیست و برای دفتر ریاست محترم جمهور اهمیتی ندارد که سخنرانی‌های ارائه شده تا این حد متناقض نباشد؟
– فعالیت در چارچوب قانون یکی از مولفه‌های بسیار مهمی است که دفتر ریاست جمهور باید با توجه به آن از افراد برای حضور در جلسات دعوت کند و تریبون چنین مجالسی باید در اختیار افرادی قرار گیرد که الگوی مناسبی برای رعایت قانون در فعالیت‌های سیاسی هستند. آیا این شاخص در خصوص این فرد رعایت شده است؟
اعتقاد قاطع ما این است که نقد منطقی و منصفانه دستگاه‌های اجرایی و حتی سیاست های مختلف نظام حقی کاملا بدیهی برای صاحب‌نظران بویژه جامعه نخبگانی است و در سایه همین نظرات مختلف است که نظام می تواند به رشد و بالندگی خود ادامه داده و آسیب های مختلف را به حداقل برساند. اما مولفه بسیار مهم یعنی رعایت دقیق قانون در گفتار و عملکرد ،خط قرمزی است که هیچ نهاد و ساختاری حق تخطی از آن را ندارد.