بحرین پاره تن امت اسلامی است و انقلاب مردمی‌اش شاخص و ستاره درخشان انقلاب‌های بیداری اسلامی؛ ولی دیگر کارد به استخوان رسیده و حکومت بحرین قصد دارد اقدامات سرکوبگرانه نهایی خود را برای از بین بردن ریشه‌های انقلاب بیداری اسلامی بحرین به کار بگیرد.
همه مسؤولیم؛ نه‌تنها باید اقدام کنیم، بلکه باید به موقع اقدام کنیم. هرگونه تأخیر در برخورد با این اقدامات، نتایج غیرقابل جبرانی را به دنبال خواهد داشت.
آیتﷲ شیخ عیسی قاسم خط مقدم عزت اسلام و تشیع انقلابی است. ایشان نماینده اغلب مراجع و زعیم حوزه‌های علمیه بحرین است. امروز حیثیت و شرافت حوزه‌های علمیه در خطر است و دیگر وقت تقیه و مدارا با حاکمیت ظالمی مانند بحرین نیست. سکوت یا اقدام با تأخیر حوزه‌های علمیه توجیهی ندارد و فریاد محکومیت این اقدامات کمترین کار و صد البته دارای تأثیر بسیار است. مطمئن باشید نظام‌های سیاسی امروز دیگر بار معنایی و قدرت تأثیرگذار فتوای مراجع شیعه را شناخته‌اند، روی آن حساب می‌کنند و در پی این مواضع، اقدامات دیوانه‌وار، خود کاسته یا متوقف خواهند شد.
این نکته هم قابل توجه است که محکومیت‌ها نباید فقط منحصر به عالمان شیعه باشد. هر چند اغلب ساکنان بحرین در نتیجه اکثریت انقلابیان این کشور شیعیان هستند، ولی انقلاب مردمی بحرین مطالبات انسانی و اسلامی فراگیری دارد که بسیاری از اهل سنت بحرین نیز با آن همسو هستند. در نتیجه باید از تمامی ظرفیت تقریبی نظام برای جلب حمایت علمای اهل سنت داخل و خارج استفاده نمود.
اگر ادعا کنیم تنها انقلابی که هنوز بر اهداف اصولی خود پافشاری می‌کند و انقلاب معکوس نتوانسته اهداف و مسیرش را وارونه کند، انقلاب مردمی بحرین است سخنی به گزافه نگفته‌ایم. رمز این ثبات قدم و استقامت هم رهبری روحانیت آگاه و انقلابی است. به همین دلیل هم دشمن قلب انقلاب بحرین را هدف گرفته است.
دشمن به خوبی می‌داند پیروزی انقلابی اسلامی به رهبری روحانیت انقلابی در بحرین (هرچند در ساختار حاکمیت آینده تفاوت‌هایی با نظام جمهوری اسلامی ایران داشته باشد) فاجعه دیگری برای استکبار جهانی است و موجب قدرت گرفتن تصاعدی خط مقاومت خواهد شد. به همین جهت از هر تلاش و اقدامی جهت شکست‌دادن انقلاب کوتاهی نخواهد کرد.
در نقطه مقابل، همه باید قیام کنیم و سرنوشت بحرین را سرنوشت ایران و امت اسلامی بدانیم. پیشنهادات زیر می‌تواند فضای جهانی را نسبت به این بحران تغییر دهد:
- دستگاه دیپلماسی از ظرفیت و تأثیر جهانی جمهوری اسلامی برای رایزنی با کشورهای همسو و علاقه‌مند به ایران و محکوم‌کردن اقدامات آل خلیفه به شکل رسمی توسط دولت‌های دیگر؛ مانند فراخواندن سفرای بحرین در کشورهای دیگر به وزارت خارجه و تذکر دادن کشورها به این سفرا.
- پیش‌تر برخی کشورهای اروپایی نسبت به وضعیت اسفناک حقوق بشر در بحرین موضع گیری کرده بودند؛ لازم است این مواضع به روزرسانی شوند. دولت محترم با توجه به توان بالای مذاکره و ارتباط با اتحادیه اروپا در موضوع برجام، در این مسأله نیز می‌تواند دست کم ۵+۱ را تشویق به موضع‌گیری نماید.
- مطالبه‌گری از سازمان‌های بین‌المللی برای موضع‌گیری نسبت به جنایات حکومت آل خلیفه؛ مانند سازمان عفو بین الملل، سازمان‌های حقوق بشری غیردولتی مهم در جهان و سازمان کنفرانس اسلامی.
- سازمان‌های غیردولتی ایرانی و عربی و غربی همسو باید در اقدامی مشترک به برگزاری نشست‌ها و کمپین‌های بین‌المللی برای حمایت از مردم بحرین بپردازند. امضای نامه‌ای با یک میلیون امضا، خطاب به سازمان ملل برای مجرم جنگی معرفی‌کردن پادشاه بحرین و محاکمه رهبران این حاکمیت در دادگاه لاهه، کمترین اقدامی است که این مؤسسات می‌توانند انجام دهند.
- روشنگری افکار عمومی بسیار ضروری است و فشار مضاعفی را بر حکومت آل خلیفه وارد می‌کند. لازم است رادیو و تلویزیون‌های اسلامی و فعالان فضای مجازی با اهتمام مضاعف مظلومیت مردم بحرین و بی‌گناهی رهبر انقلاب بحرین را مطرح کنند، تا آزادگان جهان نسبت به این واقعیت‌ها مطلع شوند.
(تصویر ابتدای مطلب از: مشرق)