مگر در جامعهی اسلامی علما و مراجع، پناه مردم نبودهاند؟ مگر بیوتشان محل رفع و رجوع مشکلات مردم نبوده؟ چطور شده که وقتی به حضورشان میرسیم زبانمان بند میآید؟ روحانیت و بهویژه مرجعیت در جامعهی شیعی ایران همچون حصونی بودهاند که با وجودشان مردم احساس امنیت میکردند؛ امنیت در برابر ظلم و بیعدالتی. اما الآن احساس امنیت بماند؛ که در محضرشان حس میکنی خودت عامل ناامنی هستی! ادامه …