اساساً مناسبات جدید بینالملل بر بستری از مفاهیم استوار شده که در ظرف زمانی تشریع احکام اسلام وجود نداشتهاند. دولتها، نهادهای بینالمللی و معاهدات چندجانبه میان آنها را نمیتوان به سادگی ذیل موضوعات سنتی فقهی که ادله آن در بستر دیگری بوده، بازشناسی کرد. شاید بتوان گفت فرارفتنهای موردی از چارچوب فقه سنتی که در جمهوری اسلامی تجربه شده، سرآغاز مواجهه نظری عمیقتر با واقعیت جهان متجدد است. ادامه …