آقا مجتبی تهرانی از نظر علمی واقعاً در حد بالایی بود؛ اما اهل خودنمایی و ایجاد تنش نبود. بعد از انقلاب هم با اینکه به امام معتقد بود، سعی میکرد به کار طلبگی و حوزوی اکتفا کند و خود را درگیر مسایل سیاسی و اجرایی نکند و وجههی مردمی روحانیت را حفظ نماید. فایدهی فعالیتهای احساساتی سیاسی در قیاس با فعالیتهای طلبگی بسیار کم و هزینهاش زیاد است. ادامه …