آیت‌ﷲ محمد گرامی قمی در همایش بزرگداشت علامه طباطبایی^(ره)  در دارالقرآن علامه طباطبایی^(ره):

• هر کسی که با ایشان ارتباط داشت محبت، عاطفه و صفای باطن او را احساس می‌کرد و حتی با مزاح و شوخی به خادم منزل خود روحیه می داد. آزادمنشی، تواضع و آزادی ابراز تفکر و… از ویژگی‌های علامه طباطبایی بود.
• ایشان وقتی وارد قم شدند ابتدا فقه و اصول را شروع کردند؛ ولی پس از مدتی فرمودند این‌ها را دیگران می‌‌گویند؛ اما جای مباحث تفسیری و عقلی خالی است. لذا به این مباحث اهمیت دادند و فقه و اصول را کنار گذاشتند و وارد عرصه تفسیر و فلسفه شدند؛ در حالی که ورود به این زمینه‌ها در حوزه علمیه با مشکلات زیادی همراه بود.
• می‌فرمودند من نمازهای واجب را به ضرورت اکتفا می‌کنم و از مستحبات می‌گذرم تا این تفسیر (المیزان) تمام شود.
• در شیعه یک تفسیر با متد عقلانی و تحقیقی و تحلیلی نداشتیم و المیزان نقطه عطفی شد و ایشان با این کار به شیعه آبرو دادند. اما متاسفانه برخورد خوبی با علامه انجام نشد… .
• امروز نیز حوزه باید با آزادمنشی به توسعه علمی و به خصوص در مسائل قرآنی بپردازد. در دوره معاصر هم به تحقیقات خوب فلسفی نیاز داریم؛ البته گاهی مطالبی نوشته می‌شود؛ ولی بیشتر جنبه خطابی دارد.
• علامه همان‌طور که به تفسیر اهمیت می‌دادند به فلسفه نیز بها دادند. گاهی می‌شنویم برخی با فلسفه مخالفت می‌کنند؛ چنان‌چه در دوره ایشان هم این مباحث مطرح بود؛ ولی حقیقت این است که انسان ذهنی جست‌وجوگر دارد و دوست دارد بفهمد قوانین حاکم بر جهان هستی چیست و تنها علم متصدی این مسأله، فلسفه است. کلام تا حدودی به این مسائل می‌پردازد؛ ولی بحث آزاد در مورد هستی، نیست و مقید به شریعت است. این رو اگر در میان فلاسفه کسانی هستند که اقوالشان با شریعت سازگار نیست نمی‌توان گفت فلسفه بد است.