کاندولیزا رایس: ما هیچ راهی برای ارتباط مستقیم با او نداشتیم. پسر او نقش انتقال‌دهنده نظرات او را به عهده داشت؛ نظراتی که بعدها به این نتیجه رسیدیم که برای پیشرفت عراق بسیار اهمیت دارد. او طرفدار دموکراسی و همچنین قائل به جدایی دین از نهاد حاکمیت بود. ما در میان خودمان او را «بنجامین فرانکلین» صدا می‌زدیم؛ حکیم فرزانه‌ای که هیچ وقت عهده‌دار جایگاه و مقام دولتی نشد و حتی چنین آرزویی در سر نداشت. ادامه …