مدتی پیش انتشار گزارش خبرگزاری حوزه درباره حضور یک روحانی در بین تماشگران مسابقات فوتبال، با انتقادات مختلفی مواجه شد. این مطلب اولین سری از گزارشهای حضور طلاب در ورزشگاهها نبوده است؛ در چندسال اخیر بارها در سطوح بسیار گستردهای گزارشهایی از این دست منتشر شده بود؛ اما این بار به دلایلی با واکنش برخی اساتید سطوح عالی مواجه شد. پس از این واکنشها بود که خبرگزاری حوزه با درایت قابل تقدیری گزارش فوق را از خروجی حذف کرد.
محور اصلی واکنش برخی از اساتید حوزه نه بخاطر اصل حضور این روحانی بلکه بخاطر رفتارهای خلاف عرف او در بین تماشگران بود. این اساتید معتقد بودند ضرورت حضور روحانیون بین مردم بویژه جوانان و حتی در ورزشگاهها به قدری واضح است که نیازی به صحبت درباره اصل آن نیست. اما چرا نباید رفتار روحانیون در فضای هیجانی ورزشگاهها سنجیده و مطابق با هنجارهای لباس طلبگی باشد؟
واکنش اساتید محترم دقیقا پس از انتشار کلیپی بود که نشان میداد آن روحانی جوان تلاش میکند خود را شبیه لیدرهای هواداران کرده و به نوعی« کارکرد ممدبوقی» به خود بگیرد.
پس از این گفتوگوهای مختلف بود که امروز مطلبی در خبرگزاری حوزوی رسا با عنوان « گفتوگوی متفاوت رسا با مبلغ تبریزی» منتشر شد. در نگاه نخست انتظار میرفت این خبرگزاری تخصصی حوزوی نگرانیها و دغدغههای مطرح شده توسط اساتید را مطرح و پیگیری کند؛ اما متاسفانه به نظر میرسد گفتوگو کننده هیچ اطلاعی از گلایههای مطرحشده نداشته است و همچون رسانههای دیگر به صورت یکطرفه تریبون را در اختیار طرف مقابل قرار داده است.در این گفتوگو هیچ نکتهای از گلایههای مطرح شده وجود ندارد و تنها آنچه که هست انگیزه گفتوگو شونده از حضور در ورزشگاه بود!
مصاحبه فوق باعث تحیر بنده شد و اولین سوال این بود که واقعا نباید فرقی بین رسانههای حوزوی و غیر حوزوی وجود داشته باشد؟ و چرا یک رسانه حوزوی بدون آگاهی از مسائل موجود دقیقا همچون رسانههای عادی اقدام به انتخاب تیتر مخاطبپسند و مطلبی بسیار سطحی بدون در نظر گرفتن شرایط فعلی کردهاست؟
به نظر میرسد رسانههای حوزوی باید در انتخاب همکاران خود برای انجام گفتوگوهای مختلف تجدید نظر جدی کنند و توسعه کمی را قربانی محتوای کیفی نکنند.