اگر مذاکرات دوازده‌ساله‌ی هسته‌ای، در دوره‌ی اخير به نتيجه رسيده، بيش از هر چيز مربوط به «آمادگي طرف مقابل» براي توافق بوده است و این آمادگی به دو دليل پدید آمد: ۱. افزايش قدرت منطقه‌اي ايران (آن‌هم نه صرفاً نظامی)؛ ۲. علامت‌‌هايي که دولت منتخب داد؛ علامت‌هایی همچون :آشتي با دنيا، بحث از الگوي توسعه‌ی غرب‌محور، نشان دادن عطش براي گفت‌وگوي تلفني و… ادامه …