شوخ‌طبعی، مجلس‌داری و شیرین‌سخنی استاد که با حافظه قوی و خاطره‌های فروان وی گره خورده بود، عملاً مجالس علمی، دوستانه و خانوادگی را در اختیار وی می‌گذاشت. به تعبیر یکی از علما، وی دائرةالمعارفی زنده بود که از هر دری سخنی ارزنده و آموزنده داشت. کسی نبود که یک بار با وی نشسته باشد، اما شیفته مرام و مقامش نشده باشد. ادامه …