بخشی از توصیههای تبلیغی آیتﷲالعظمی شبیری زنجانی در آستانهی ماه مبارک رمضان:
- طلبههای جوان در ایام تبلیغ ماه مبارک رمضان به جای بحث های فرعی، به مسائلی مانند حلال و حرام خداوند، غیبت، تهمت، آزار و اذیت مؤمن و بهطور کلی به اخلاقیات بپردازند. در سیاست هرکسی یک سلیقهای دارد؛ ولی چیزی را که همه قبول دارند زشتی حرامخواری است. بهتر است طلبهها در این شرایط به مطالب عمومی که مورد پذیرش همه گروهها و افراد است بپردازند.
- گاهی کسی در درس استعداد خیلی ممتازی دارد؛ ولی بیان تبلیغی چندانی ندارد؛ اثر تبلیغیاش قابل توجه نیست؛ امّا تأثیر علمی و تحقیقی ویژهای دارد. این فرد باید کمتر مسافرت برود و ممحّض در درس باشد. گاهی برعکس است؛ شخص بیان خوبی دارد؛ صدای خوبی دارد؛ قدرت بحث و اقناع دارد و میتواند به هدایت و تبلیغ دین بپردازد؛ ولی درس و بحثش چندان قوی نیست. مسلّم است که وظیفه او امر مهم تبلیغ است که جایگاه بالایی است. گاهی اشخاص حد وسط هستند؛ مناسب است ایشان بین تبلیغ و درس جمع کنند؛ کتابهایشان را با خود ببرند و مطالعه داشته باشند و اگر بتوانند جلسه علمی برگزار کنند یا مباحثهای داشته باشند که مطالب درسی از ذهنشان نرود، بسیار مطلوب است.
- آقا میرزا محمود انواری (پدر آشیخ یحیی انواری رحمة ﷲ علیهما) از علمای همدان و خیلی ملا و محترم و مورد قبول همگان بود. ایشان اطلاع پیدا میکند که در یکی از دهات اطراف همدان، شخصی مبلغ بهاییت پیدا شده و مردم را گمراه می کند. ایشان با آن جلالت شأن می گوید من اینجا بمانم برای چه؟ تمام شؤون خودش را رها میکند و به آن روستا میرود و در همانجا هم از دنیا میرود؛ ولی آن منطقه را از آن تبلیغات بهاییها صاف میکند و آن ضلالت و اثر تلاشهای آنان را از بین میبرد.
- (دربارهی مطرحکردن مسائل سیاسی بر فراز منبر) باید دید وقتی که ما این مطالب را عنوان میکنیم آیا واقعاً جامعه پذیرای آن است؟ این حرفها را از ما قبول میکند؟ کار طلبه هدایت مردم است. وقتی شما مطلبی را بیان میکنید که عکس آن عملی میشود، عقلاً نباید وارد آن شد. باید شرایط را در نظر گرفت. اینطور نیست که ما حرفی را بگوییم؛ حالا چه اثر کرد و چه نکرد. هرکسی نمیتواند وارد سیاست شود. سیاست نبوغ میخواهد. هستند کسانی که نبوغ سیاسی ندارند، وارد این بحثها شدهاند و متأسفانه به نحو مطلوب عمل نکردهاند.