بخش‌هایی از یادداشت حجت‌الاسلام والمسلمین علی نصیری، استاد حوزه و دانشگاه درباره‌ی حوادث و گفته‌های اخیر در مورد حجاب:

• درباره این که حجاب از ضرورت‌های شریعت اسلامی است، جای تردید وجود ندارد. در چند ماه اخیر که در درس خارج فقه روایات چگونگی تعامل با مردگان را مورد بحث و بررسی دادم، به روایاتی برخوردم که حتی درباره چگونگی نماز بر مرده زنان یا حضور زنان در نماز بر میت بر رعایت ستر و عفاف تاکید دارند.
• بعید می‌دانم آن خانم محترمی که روسری سفید خود را به علامت حرکت آرام، از سر گرفت و بر چوبی آویزان کرد، خدای ناکرده جزو کسانی باشند که اسلام را دین کهنه تلقی کرده و در برابر دعوت همه پیامبران، برهنگی و بی بند و باری را حق زنان و مردان می‌انگارند. گمان این ناچیز آن است که این خانم این حرکت را از سر مخالفت با اجباری کردن حجاب انجام داده است؛ نه از سر مخالفت با اصل حکم حجاب.
• فرض کنید در سایه این حرکت نمادین به هر دلیل الزام حجاب برداشته شود. آن‌گاه چه اتفاق خواهد افتاد؟ در بهترین حالت جامعه ما حال و وضع جوامع سکولاری همچون ترکیه و مالزی را پیدا خواهد کرد.
• در پی فروپاشی حجاب، سایر مرزهای شریعت نیز یکی پس از دیگری فرو خواهد پاشید. در آن صورت چرا رقص، پایکوبی، مرکز فسق و فحشاء، شراب و قمار مجاز اعلام نگردد؟! چرا حال و وضع سینما و کنار دریاها و حاشیه خیابان ها و درون کلوپ‌ها به همان حال و وضع دوران پهلوی برنگردد؟! چرا دختران و زنان آلوده دامن و مردانی آلوده‌دامن‌تر در وسط خیابان‌ها علناً همان کاری را نکنند که پیش از انقلاب در میان خیابان در جشن هنر شیراز کردند.
• در این صورت بخشی از گناهانی که توسط هزاران هزار نفر در چنین جامعه‌ای انجام خواهد پذیرفت، به پای فرد یا افرادی نوشته خواهد شد که بسترهای لازم را برای پدید آمدن چنین جامعه‌ای پر آسیب و پر گناه را فراهم کرده‌اند.
• شک نکنید که در تاریخ خواهند نوشت پایه‌گذار فروپاشی حجاب آن خانمی بوده است که در خیابان انقلاب روسری سفید خود را بر چوبی افراشت!