آن حضرت، وجوهات و موقوفات ارسال شده از قم را به مصرف فقرا و مستمندان می رساند و استفاده‌ی خود از آن‌ها را در امور شخصی نه‌تنها مجاز نمی‌دانست، بلکه میل و رغبتی نیز به آن‌ها نداشت. یکی از اصول حاکم بر رفتار امام جواد(ع) در کمک به نیازمندان، عطای به نیازمند – و نه صرفاً افراد فقیر – بوده است. نقل شده احمدبن‌حدید با جمعی از اصحاب ویاران خود عازم سفر حج گردید؛ در راه مورد حمله‌ی جمعی از سارقین قرار گرفتند؛ در مدینه به حضور امام(ع) رسید و جریان سرقت را به عرض آن حضرت رساند. امام(ع) دستور داد پول و پوشاک، به وی بدهند تا او میان جماعت آسیب‌دیده تقسیم کند. ادامه …