برآوردی از وضعیت کمی حوزه‌های علمیه خواهران و بانوان طلبه، از  افزایش تعداد مدارس علمیه خواهران  و طلاب در سطح کشور حکایت دارد؛ افزایش تعداد کمی مدارس علمیه خواهران و تعداد طلاب بخشی از دستاوردهای انقلاب اسلامی بعد از گذشت سه دهه از انقلاب بوده است. هر چند افزایش کمی بخشی از اهداف حوزه‌های علمیه خواهران را محقق کرده، اما بخش عمده هدف را می‌توان در کارکرد های حوزه‌های علمیه خواهران دانست.

این سؤال که «اساساً سبک و شیوه متداول و مرسوم کارکرد فعلی در این حوزه‌ها توانسته پاسخگوی نیازها و انتظارات جامعه امروز باشد؟» یا «نهاد حوزه‌های علمیه خواهران با توجه به نیازهای جامعه امروز نیاز دارد کارکردهایش را ترمیم کند؟» سؤالی است که پاسخ به آن‌ طی سال‌های گذشته صرفاً با ارائه برخی اعداد و ارقام  تعداد مبلغین، تعداد وبلاگ‌نویسان طلبه و…از سوی برخی مسؤولین حوزه‌های علمیه خواهران همراه بوده است!

شاید بتوان به این موضوع اذعان نمود که سیاست‌گذاری حاکم بر نهاد حوزه‌های علمیه خواهران همچنان بدون در نظر گرفتن نیازهای جامعه امروز بوده است. هر چند ساختمان‌سازی‌های این مراکز به روز شده، اما همچنان خرده‌انگاری نسبت به جایگاه و کارکرد حوزه‌های علمیه خواهران مانع از کلان‌محوری در فعالیت‌ها، برنامه‌ها و اهداف شده است!

خرده‌انگاری به کارکرد حوزه‌های علمیه خواهران سبب شده در برنامه‌ریزی‌های کلان، پتانسیل عظیم و تأثیرگذار بانوان طلبه نادیده گرفته شده که در نهایت به نادیده‌انگاری بانوان طلبه، منجر شده است.

توجه به کارکرد ملی حوزه‌های علمیه خواهران و توجه به نیاز جامعه امروز ، علاوه بر تأثیرگذاری حوزه‌های علمیه خواهران به عنوان قطب و  پایگاه علمی و دینی در عرصه‌های مختلف تبلیغی، فرهنگی، پژوهشی و… می‌تواند بانوان طلبه را به لایه‌ها و طبقات مختلف زنان کشور نزدیک‌تر کند.

خرده‌انگاری به نقش و جایگاه بانوان طلبه، تعدد، تشتت و یکپارچه نبودن نقش  بانوان طلبه در حین و پس از تحصیل را به دنبال داشته و باعث شکل‌گیری هویت‌های صنفی چندگانه برای آن‌ها شده است.

گروهی هویت صنفی خود را در پاسخگویی به مسائل شرعی و بیان احکام در مراکزی همچون جمکران، حرم مطهر حضرت معصومه و ستاد پاسخگویی ملی احکام شرعی و گروهی به‌عنوان کاتب و یا مسأله‌نویس شرعی تعریف کرده‌اند؛ گروهی به‌عنوان مبلغ و هادیان سیاسی؛ یا محقق؛ یا مشاور مذهبی و دینی؛ یا مددکار. هرچند هرکدام از این نقش‌ها در جای خود ارزشمند هستند، اما هویت چندگانه بانوان طلبه سبب شده نتوانند به‌عنوان یک متخصص در هر یک از این حِرَف، ایفای نقش کنند. تخصص‌محوری و داشتن مهارت‌هایی با پشتوانه علمی نیاز جامعه امروز است که بدون این دو عنصر نمی‌توان حرفی برای گفتن داشت. از این روست که نهاد حوزه‌های علمیه خواهران در صورتی می‌تواند پاسخگوی انتظارات و نیازهای جامعه امروز باشد که از خرده‌انگاری در اهداف و برنامه‌ها عبور کرده و به سمت کلان‌محوری حرکت نماید.