روز گذشته گفت‌وگوی اینترنتی «سرباز روحﷲ رضوی» از طلاب فعال بین‌المللی با «میکو پلد» فرزند ژنرال ارتش رژیم صهیونیستی به صورت زنده انجام شد. در این گفت‌وگو میکوپلد نکات جالبی درخصوص فضای رسانه‌ای و ساختار رژیم اسرائیل از قول یک عدالت‌خواه متولد این رژیم مطرح شد.
مشاهده‌ی چنین برنامه‌های رسانه‌ای که با ابتکار و اقدام فردی افراد صورت می‌گیرد مصائب و رنج‌های ساختار عظیم فرهنگی کشور با کمترین کارکرد فرهنگی و انقلابی را تازه می‌کند. پس از چهل سال از پیروزی انقلاب اسلامی با نهادهای مختلف فرهنگی و تبلیغی داخلی و خارجی مواجه هستیم که با ساختار و تشکیلاتی بسیار حجیم از جهت نیروی انسانی و سخت‌افزاری از کمترین اقدامات ابتکاری عاجز هستند.
صداوسیما، سازمان تبلیغات سایر نهادهای فرهنگی داخلی و از سوی دیگر نهادهای بین‌المللی از سازمان فرهنگ و ارتباطات گرفته تا مجمع جهانی تقریب مذاهب و اهل‌بیت در یک خط سیر بسیار تکراری با سرعتی لاک‌پشتی در حال حرکت هستند.این سازمان‌ها علیرغم امکانات بسیار وسیع انسانی و سخت‌افزاری و … بخاطر رکود در منابع انسانی و با ساختاری کاملا کارمندی اسیر طرح و برنامه‌ها و دالان‌های تودرتوی اداری شده‌اند که عملا خروجی آنها حفظ نام و برخی برنامه‌های کلی و کلیشه‌ای شده‌است.
از سوی دیگر برخی جوانان مستعد، خوش ذوق و با انگیزه‌ی بالا وارد عرصه‌هایی می‌شوند که بدون صرف هزینه‌ی خاصی در قامت و اندازه‌ی یک سازمان می‌توانند اثرگذار باشند.
گفت‌وگویی که در ابتدای متن مورد اشاره قرار گرفت از همین دست است. «سرباز روحﷲ رضوی» بدون هیچ امکانات خاصی و تنها بخاطر دغدغه‌هایی که دارد چنین گفت‌وگوهایی را ترتیب می‌دهد و جالب است بدانیم برای زیرنویس فارسی این برنامه‌ی کوتاه هم دچار مشکلات سخت‌افزاری و مالی است، اما انگیزه‌ی جهادی او باعث می‌شود برای حل این مشکلات هم راه‌هایی بیابد.
در مقابل اما ده‌ها سازمان عریض و طویل فرهنگی با انبوهی از امکانات و تشکیلات، اسیر بروکراسی اداری شده‌اند و به دنبال برخی اقدامات کمی برای ارائه‌ی آمارهای چشم‌گیر برای بالادستی‌ها هستند. چاره‌ی حل این مشکلات کجاست؟ چرا حتی انتخاب مدیر دغدغه‌مند و جوان هم نمی‌تواند تحولی در این ساختارها ایجاد کند و این مدیران از قفل بودن فضای اداری برای ایجاد هرنوع تحول شکایت دارند؟
در آستانه‌ی چهل‌ویکمین سالگرد پیروزی انقلاب شاید یکی از اصلی‌ترین سوالات برای یافتن پاسخ جدی همین باشد که چرا دستگاه‌های تبلیغی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در داخل و خارج از کشور عملا به ناتوانی رسیده‌اند و از برآورده شدن حداقل انتظارات و وظایفی که برعهده‌ی آنان است عاجز هستند؟
مشاهده‌ی گفت‌وگو در اینستاگرام
https://www.instagram.com/tv/CKUKgj6BsLc/?igshid=d0v3jon6zz0o
آپارات
اینستاگرام
توییتر
تلگرام
ایتا
