امسال هم دهه محرم و ایام عزاداری امام حسین(ع) همچون سالها و قرنهای گذشته معنویت خاصی به دلها و کشورمان بخشید و عشق و ارادت قاطبهی مردم با هر سلیقه و تفکری را اهلبیت(علیهم السلام) نشان داد.
محرم امسال اما تفاوت خاصی با سالهای پیشین داشت. چراکه اتفاقات ناگوار سال گذشته و خیز دشمن برای تقابل با اصل دینداری انگیزهای شده بود تا مجددا طراحی تقابل با عزاداری امام حسین و کمرنگ کردن این میراث بزرگ دینی را رقم زنند. ناگفته پیداست که در کنار تهاجم به باورهای دینی، تقابل با انقلاب اسلامی هم از جمله اهداف دشمنان است.
در روزهای منتهی به ماه محرم تبلیغات گسترده مبنی بر عدم استفاده از نمادهای عزا مانند لباس و پرچم سیاه محور این فعالیتها بود تا جایی که عرض ارادت دو خوانندهی مطرح کشور به امام حسین در شب نخست محرم مورد هجمه گستردهی سیاهیلشگر جریان دینستیزی قرار گرفت تا همچون گذشته فضای رعب و وحشت در میان چهرههای مطرح جامعه ایجاد کنند و آنان را از ورود به این عرصه بترسانند.
اما با فرارسیدن محرم و اقبال عمومی مردم به این نمادهای عزاداری، روش دشمن تغییر یافت و تلاش کردند برخی از اشعار و مراثی و نواهای سینهزنی را به عنوان تقابل مردم با حاکمیت نشان دهند.
طبیعی است که هر نماد عزاداری به نوعی یک «نه» بزرگ به دشمن بود و عموم مردم علیرغم انتقادات و نارضایتیهای سیاسی و اجتماعی اما در یک صف واحد در مقابل تلاش دشمن برای هجمه به اساس دینداری و عزاداری ایستادند.
این اتفاق بسیار مهم میتوانست یک پیروزی بزرگی برای دغدغهمندان باشد. همانگونه که حضور مردم در راهپیمائی سالگرد پیروزی انقلاب یک برگ برنده برای نظام است، حضور دهها میلیونی مردم در عزاداریها و تکتک نمادهای عزاداری از لباس و روسری مشکی تا دستههای عزا نیز بزرگترین دلیل بر دینداری جامعه در سطوح مختلفی از اعتقادات و باورها است.
در این بین اما یک خط مشکوک و خاص اقدام به ایجاد تفرقه و چندقطبی بین جامعه عزاداری نمود و تمام تلاش خود را برای رتبهبندی و مردودسازی اقشار مختلف جامعه نمود. موضوع حجاب و سبک دینداری – اگرچه در جای خود امر واقعی و از جهات گوناگون باید بررسی شود – اما اولویتبخشی و تبدیلکردن به اصلیترین معیار قضاوت، بهانهای برای شکستن وحدت جامعه دینی در مقابل دشمنان شد.
دشمنان تلاش میکردند اصل عزاداری محقق نشود و بعد از شکست در این پروژه تلاش کردند برخی از عزاداریها را مصادره به مطلوب نمایند که متاسفانه این خط سیر ظاهرا دغدغهمند مذهبی نیز – احتمالا ناخواسته- بخش زیادی از نمادهای دینی را خارج از دائره قرار داده و عملا همان حرکت دشمن را کامل کردند.
همین اشتباه سال گذشته و در جریان اغتشاشات به نوعی در حال انجام بود که رهبر معظم انقلاب با تبیین دقیق جبهه خودی و دشمن فرمودند:«امید دشمن این بود که همینهایی که حجاب نیمهکاره دارند به کلی کشف حجاب کنند، نکردند. یعنی زدند توی دهان آن تبلیغ کننده و فراخوان فرستنده»
در محرم امسال نیز امید دشمن پیوستن مردم به فراخوان آنان بود اما هر نماد عزا از جمله لباس و شال مشکی نه بزرگی به تلاش آنان محسوب میشد که متاسفانه یک بینش نادرست سیاسی این مهم را درک نکرد و با خلق اصطلاحات و رنگبندی و فاصلهگذاریهای کاذب اقتدار جبهه دین در مقابل دشمن را تضعیف نمود. اگرچه برخی هنجارشکنیهای بسیار محدود برنامهریزی شده نیز وجود داشت که نیروهای امنیتی برخورد لازم را انجام دادند، اما همین خط نادرست اقدام به بزرگنمائی و ناراحتی جامعه متدین نمود.
امید است خطبا و اثرگذاران جامعهی دینی و انقلابی عملکرد جریانهای مختلف در محرم امسال را بررسی و آسیبشناسی جدی کنند و اجازه ندهند یک بینش و فکر نادرست علیرغم تمامی شعارهایی که میدهد در مسیر اهداف دشمنان حرکت نماید.
محمد
درکل خوب بود ولی یه ذره حرف مفت توش هست
عه
عجب. فقط باید به این نوشته خندید. خخخخ.
اما حقیقت کف جامعه گسترش کفر و انزجار از دین اسلام را نشان میدهد. دوژمن دوژمن کردن هم دیگر فایدهای ندارد. سوالی که مردم در کف جامعه امروز میپرسند این است: دستاورد بشری این دین در چهارده قرن گذشته مخصوصا در این ۴۴ سال حکومت ناب اخیر چه بوده است؟
مقایسه کنید با دستاوردهای تمدن یهودی مسیحی غرب که مثل خورشید جهان تاریک را روشن کرده است. اگر یهودیان و مسیحیان غربی نبودند امروز بشر در شپش میلولید و با شتر والاغ سفر قم تا اصفهان را در چهار ماه طی میکرد تازه اگر در بیابان زنده میماند و با یک عفونت ساده مثل کفگیرک مثل سگ جان میداد و میمرد چون آنتی بیوتیک و تئوری میکروبی بیماریها دستاوردهای غرب هستند مثل هوش مصنوعی و رفاه ایجاد شده با تولیدات صنعتی و همه چیز دیگر. حتی مباحث ساده انسانیت و عدالت مساوی و اصل عدم تبعیض دستاوردهای تمدن غرب هستند که در تمدن اسلامی وجود نداشتهاند. بابا حتی بردهداری را اولین بار کشور انگلیس در تاریخ بشری غدقن کرد و همه بردهها را در سرزمینهای زیر سلطهاش با دستور حکومتی آزاد کرد و به اربابانشان قیمت بردهها را از بیتالمال پرداخت کرد تا نه به ارباب ظلم شده باشد و نه به برده. بعدش هم نیروی دریایی انگلیس با بردهداری در سراسر کره زمین مبارزه کرد. اسلام کجا از این کارها کرده؟ اسلام را که ول کنی بر میگرده به دوران برده داری!
دست بردارید از این سخنان. مردم دیگر فهمیدن چه خبره.