حجت‌الاسلام جعفر جوادی شجونی در سال ۱۳۱۱ در گیلان به دنیا آمد. او به عنوان یکی از روحانیون مبارز طرفدار امام خمینی، از سال ۱۳۳۴ تا سال ۱۳۵۶، حدود ۲۵ بار از سوی مأمورین شهربانی و ساواک شاه دستگیر شد. شیخ جعفر شجونی اکنون در ۸۲ سالگی، عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز و حزب مؤتلفه اسلامی است. با وی درباره اهداف و برنامه‌هایش در مبارزاتش علیه رژیم پهلوی گفتگو کردیم:

با توجه به اینکه جنابعالی در زمان رژیم شاهنشاهی بارها از سوی ساواک به زندان رفتید و بعد از آن هم باز به مبارزه علیه رژیم ادامه دادید، اهداف یا دلایل شما از این مبارزات سرسختانه چه بود؟

کسانی که دنبال یک هدف مقدس بودند، آن را رها نکردند تا به پیروزی برسند و به پیروزی هم رسیدند. حال باید انقلاب را حفظ کنند، از هر آفتی و آسیبی انقلاب را حفظ کنند و نگه دارند. این وظیفه بعدی است. چون خود امام هم فرمود که «حفظ کردن انقلاب مشکل‌تر از ایجاد کردن آن است.» در ایجاد کردن، خیلی‌ها زحمت کشیدند ولی حفظ کردنش مشکل است. مخصوصا بعد از جنگ سخت، جنگ نرم را آورده و همه ما را تحت فشار قرار می‌دهد. ما باید ایستادگی کنیم تا همانطور که جنگ سخت را برطرف کردیم و پیروزی آوردیم، جنگ نرم را هم مدیریت کنیم تا انقلاب و جوان‌هایمان را به ثمر واقعی برسانیم.

شما از زمان شروع مبارزات‌تان مشخصا به دنبال تغییر رژیم حاکم بودید یا اصلاح آن؟

ما می‌دانستیم که رژیم قابل اصلاح نیست، چون چند بار انقلاب شد در مملکت، و اینها تغییر روش ندادند. به همین دلیل بود که امام دست آخر گفت باید از بین بروند؛ ما همان راه و روش امام را تعقیب کردیم. اوایل در نهضت ما با شهید نواب صفوی بودیم و قصد ما اصلاح رژیم بود؛ ولی بعدها دیدیم نه، اینها قابل اصلاح نیستند؛ بنابراین در فکر تغییر رژیم افتادیم.

آن زمان که قصد تغییر رژیم شاهنشاهی را داشتید، به این موضوع فکر کرده بودید که اگر پیروز شوید خواستار این هستید که چه نوع حکومتی بر سر کار بیاید؟ ایده‌ای به عنوان یک روحانی مبارز داشتید؟

بله. ما چون کشور اسلامی هستیم و خودمان هم روحانی بودیم، قصد ما آوردن یک جمهوری اسلامی بود. البته از اول می‌گفتیم حکومت اسلامی، ولی بعد دیدیم که باید راه پارلمانتاریسم را برویم که شد جمهوری اسلامی.

بنابراین از همان ابتدا یک برنامه مشخص برای تشکیل یک نظام سیاسی و حقوقی داشتید.

مسلما بله. نمی‌شود که یک نظام ایجاد کنیم که بدون تشکیلات، بدون تجمع یا تحزب باشد، بدون مجلس باشد. اول نیت ما حکومت اسلامی بود. بعد برای اینکه متهم به دیکتاتوری نشویم، پارلمانتاریسم را قبول کردیم که مجلس داشته باشیم.

الآن بعد از گذشت ۳۶ سال از پیروزی انقلاب، شما فکر می‌کنید به اهدافی که در پی آن بودید رسیده‌اید؟

مسلما! همین مجلس، قانون اساسی، شورای نگهبان و ولایت فقیه. اینها اهداف ما بوده. حال در عملکرد، اگر بعضی ضعیف عمل می‌کنند، تقصیر خودشان است.

یعنی در حال حاضر، از وضعیت موجود راضی هستید؟

ما رضایت داریم. اگر بدی پیش بیاید، خودمان بدیم. نه اینکه نظام ما بد است. نه اینکه قانون اساسی ما بد است. ما باید نظام را با چنگ و دندان نگه داریم و هر جا عیب و نقصی داشت، آن را اصلاح کنیم.