روز ۶ اسفند ۱۳۹۳، ریاست محترم جمهور به قم سفر خواهد کرد تا فصل جدیدی در ارتباط بین دولت و مراجع و حوزویان شکل گیرد. سفری که اگر با تدبیر صورت گیرد و نتایج آن با درایت حفظ گردد، قطعا ثمرات فراوانی خواهد داشد.
اگرچه جناب آقای روحانی در روزهای نخست انتخاب خود دیداری با مراجع عظام تقلید داشته است، اما این سفر پس از گذشت حدود یک سال و نیم از استقرار و فعالیت دولت وی بسیار مهم خواهد بود. مباحثات ضمن خیرمقدم به ریاست محترم جمهور و هیات همراه، و از باب وظیفه خود، نکاتی را در این باب بیان میکند:
۱- شهر قم به واسطه شرف حضور بارگاه حضرت معصومه(س) و مهمترین حوزه علمیه جهان تشیع و به برکت این دو، وجود مراجع عظام تقلید و علما و هزاران نفر از اساتید و فضلا، فراتر از یک شهر و استان در مسائل کشور نقشآفرینی دارد. از بدیهیترین ویژگیهای این شهر، آغاز و محوریت قیام مردم و پیروزی انقلاب اسلامی است. طبعا سفر ریاست محترم جمهور به قم نهتنها یک سفر استانی، بلکه یک برنامه ملی و بسیار حساس است.
۲- نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران مولود حوزههای علمیه بوده و از ابتدای انقلاب تاکنون همیشه مراجع عظام تقلید و عموم حوزویان، حمایت از دولتهای مختلف را وظیفه ابتدایی خود میدانند. این وظیفه نه از باب تمایلات مرسوم سیاسی و جناحی، بلکه از باب تکلیف انقلابی بوده که عالیترین سطح آن حمایتهای همه جانبه مقام معظم رهبری از همه دولتهاست.
۳- مراجع عظام تقلید و علما بر اساس وظیفه امر به معروف و نهی از منکر خود، همیشه حمایت خود را به صورت «حمایت ناصحانه» ابراز کردهاند. بر این اساس هر جا که احساس کردهاند دولت در عملکرد خود ممکن است از خطوط دینی و انقلابی فاصله گیرد، تلاش کردهاند تذکرات ناصحانه خود را بیان نمایند. طبعا از دولت نیز انتظار میرود تذکرات مراجع و علما را دقیقا بر این قاعده ارزیابی کرده و با سایر انتقادات نازل جریانهای سیاسی و رسانهای همطراز نداند.
۴- با انتخاب جناب آقای روحانی به عنوان ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران، همه مراجع عظام تقلید از این انتخاب استقبال کرده و با توجه به شخصیت روحانی و سوابق درخشان انقلابی ایشان، ابراز امیدواری کردند مسیر خدمت به انقلاب و مردم بسیار پرشتابتر از گذشته طی گردد. این اعتماد و حمایت مراجع و علما و حوزویان، سرمایه بسیار مهمی است که دولت باید آن را قدر دانسته و تمام تلاش خود را برای حفظ و افزایش آن به کار گیرد.
۵- متاسفانه در دولت قبل به خاطر روحیات و ویژگیهای تفکراتی رییس جمهور و برخی اطرافیان، سرمایه گرانبهای حمایت مراجع و حوزویان از دست رفت. این تجربه بسیار تلخ باید همیشه مدنظر دولت فعلی قرار گرفته و از هر گونه حاشیهسازی و یا اهمالکاری برخی از اعضای دولت اجتناب گردد. هماینک مشکلات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، دغدغه بسیاری از مراجع و بزرگان حوزه است و کاملا طبیعی است که در چنین مسائلی ارشادات و تذکرات صریحی با هدف حل مشکلات بیان شود. لازم است دولتمردان بدون پیشفرضهای نادرست، از این نصایح دلسوزانه و خالصانه استقبال کنند.
۶- حوزههای علمیه به واسطه وجود صدها مرکز علمی و پژوهشی، ظرفیت بسیار ارزشمندی در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران دارد که لازم است دولت در زمینههای مختلف از محصولات پژوهشی و نظرات کارشناسی این مراکز استفاده کند و قطعا ارتباط با این مراکز برای دولت امتیازات فراوانی دارد. امید است اشخاص مرتبط با دولت در حوزه علمیه، به جای پرداختن به مسائل نازل سیاسی رایج روز، راهکاری برای ارتباط بیشتر و تاثیرگذار نهادهای علمی پژوهشی حوزه و دولت ارائه دهند.
۷- همانگونه که بیان شد، با انتخاب جناب آقای روحانی به عنوان ریاست محترم جمهور، اغلب مراجع و بزرگان حوزه از این انتخاب خوشحال شده و حمایتهای بیدریغ خود را اعلام کردند. قطعا این خوشحالی و حمایتها به واسطه سوابق درخشان ایشان و حرکت دولت وی در مسیر اهداف انقلاب و رهنمودهای مقام معظم رهبری است. امید است همچنان این طی مسیر در چارچوبهای بیان شده ادامه یابد.
۸- مباحثات پیش از این در چند یادداشت در خصوص مشاور رئیس جمهور در امور مراجع و روحانیت، نکاتی را بیان کرده است. مجددا تاکید میشود ارتباط نزدیک و موثر دولت و مراجع اهمیت بسیار فراوانی دارد و انتظار میرود افرادی در این جایگاه قرار گیرند که ضمن کسب اعتماد مراجع بتوانند به وظایف اصلی خود عمل کنند. به نظر میرسد متاسفانه در دولت جناب آقای روحانی این امر مورد توجه جدی قرار نگرفته است!
در پایان ضمن خیرمقدم مجدد به ریاست محترم جمهور، امیدواریم برنامههای این سفر به بهترین شکل ممکن برگزار شود و از برخی گروههایی که منتقد دولت هستند نیز انتظار میرود انتقاد خود را با روشهای متین و بر اساس گفتمان منطقی بیان کنند تا شاهد برخی رفتارهای دون شأن حوزه علمیه نباشیم.
محمد کاظم امام
آیا مطالب گفته شده توضیح واضحات نیست؟ آیا رئیس جمهور نمیداند که مراجع و فضلا در قم وجود دارند پس قم مثل قزوین و یاسوج و بوشهر نیست؟آیا رئیس جمهور نمیداننند که انقلاب از قم شروع شده؟آیا دولت نمیداند که حمایت علما سرمایه ی مهمی حداقل از جنبه ی تبلیغاتی است یا بی اهمیت است؟آیا اگر دولتمردان پیش فرض های ناصحیحی نسبت به نصایح مراجع عظام داشته باشند محض خاطر تذکر نگارنده سطور فوق رویه خود را تغییر میدهند؟ واقعا چه فایده ای بر نوشته فوق مترتب می باشد؟