در نظر شیخ بهایی، اگر دانشی لقب دینی بر خود میگیرد، باید راهی به سعادت آدمی هم بگشاید. وی بر این باور بود که در راه کسب دانش، باید ابتدا قلب را از تعصب و تقلید خالی گردانیم، روی به حق آوریم تا شک و تردید را از دل بیرون کند. وی از دینداری، سعادتبخشی را انتظار میبُرد. ادامه …
شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی، ادبیات فارسی را غنای بسیار بخشیده است. سویههای عرفانی کلام او نیز مایهٔ استفادهٔ عارفمسلکان است. امام خمینی نیز در طرح منظومهٔ عرفانی خود، از کلام سعدی مدد بسیار گرفته است. ایشان در آثار عرفانی و در تتمهای بر کلام خود، از اشعار سعدی استفاده میکرده است. ادامه …