مباحثات

رسانه فکری تحلیلی حوزه و روحانیت
منش سیاسی میرزا هاشم آملی (۳)

نوزدهم دی‌ماه، مردم به‌عنوان اعتراض نسبت به مقاله روزنامه اطلاعات که به آیت‌الله خمینی اهانت کرده بود، درس‌های حوزه علمیه قم و همچنین بازار و مغازه‌های اطراف را تعطیل کرده بودند. طلبه‌ها که در مسجد اعظم و مدرسه خان و صحنین اجتماع کرده بودند، به‌طور دسته‌جمعی به منزل شیخ هاشم آملی می‌روند. میرزا خیلی مختصر در چند کلمه می‌گوید: «ما این اهانت را محکوم می‌کنیم و ساکت نمی‌نشینیم. من پیشقدم شده با آیات و مراجع دور هم می‌نشینیم و تصمیم می‌گیریم که چه باید بکنیم…». ادامه 

منش سیاسی میرزا هاشم آملی (۲)

اگرچه میرزا هاشم روابط حسنه‌ای با امام خمینی داشت و از سر مِهر با ایشان برخورد می‌کرد؛ اما برخی یاران امام، میرزا هاشم را به عدم همراهی با انقلاب متهم می‌کردند و علیه وی برمی‌آشفتند. هرچند منش سیاسی آیت‌الله آملی در اوج فعالیت‌های انقلابی هم چندان تند و آتشین نبوده است؛ به‌گونه‌ای که ساواک چندان حساسیتی بر روی ایشان نشان نمی‌داده است؛ اما وی به امام خمینی علاقه داشت و با این‌که خود مرجع تقلید بود، گفته بود فرزندان من همه مقلد امام خمینی هستند. ادامه 

منش سیاسی میرزا هاشم آملی (۱)

میرزا در نامه‌ای به آیت الله سید محمد بهبهانی اعتراض خود را نسبت به تصویب لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایت اعلام و تأکید کرد که «تصویبنامه مربوط به تشکیل انجمن‌های ایالتی و ولایتی چون مخالف با قواعد مقدسه اسلام است مردود می‌باشد». وی در مورد حضور زنان در انتخابات نیز بر این باور بود که دولت ایران مشکلات عدیده‌‌ی دیگری دارد و تصویب قوانینی در مورد بانوان، یک بازی سیاسی است که حاکمیت پهلوی آن‌ را آغاز کرده است. میرزا هاشم در این مقطع، به رسالت نصیحت روحانیت تأکید می‌کند و بر این باور است که به‌واسطه نصیحت مشفقانه می‌توان حاکمیت را از انحراف بازداشت. ادامه