سید بن طاووس با سبک دینداری فطری که میپسندید، احادیث و روایات را منبع اصلی دینداری میدانست و از درافتادن در چالشهای عقلانی پرهیز میداشت. شیوهای که او در مقابل ما قرار میدهد، تمسک بیچونوچرا بر اقوال معصومان (ع) است. وی در کتاب لهوف نیز مواجههای عقلانی با عاشورای حسینی نمیکند. این سبک دینی است که سید بن طاووس میپذیرفت. ادامه …
سید بن طاووس از درافتادن در نزاعهایی در علم کلام نیز بر حذر میداشت. وی گفته بود از نوشتن کتاب کلامی هم دوری میگزیند زیرا به این نکته رسیده است که مسلمانان عادی، به سختی از دانش کلام، معرفتی به دست میآورند و چنانکه انبیا نشان دادهاند، حق را میتوان بدون تمسک به مجادلات کلامی به مردم تعلیم داد. ادامه …