این اولین باری نیست که جدال قدیمی جریان فکری عقلگرایی و نصگرایی سر باز کرده و از لجنه های علمی و تخصصی به افکار عمومی و شبکههای اجتماعی زرد کشیده شدهاست. این منازعه قدیمی در بزنگاههایی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی گوناگون بروز و ظهور میکند و منجر به ایجاد شوکهایی در بین مردم و در مواقعی موجسواری دشمنان اسلام و تشیع میشود.
اینباربه بهانه کووید-۱۹ یا کرونا ویروس، تب منازعه نصگرایان افراطی در حمایت از برگزاری بیقید و شرط مراسمات، تجمعات و اماکن مذهبی با استدلال عقل گرایان مبنی بر حفظ سلامتی انسان و اولویت آن بر مناسک و مراسمات مذهبی در شبکههای اجتماعی بالا گرفته و افکار عمومی و مردم را دچار سردرگمی و حیرت کردهاست.
نکته جالب اینجاست این جدال در رسانه های دشمنان تشیع و اسلام، از بیبیسی تا ایران اینترنشنال به صورت لحظه ای با پروپاگاندای رسانهای به عنوان خبر اول و سوژه دست اول به این منازعه دامن زده و با سیاست قدیمی بهرهگیری از گسل های اختلافی بین مسلمین و تحریک این گسلها سناریوی گسترش این اختلاف را دنبال میکنند.
شاید هیچگاه میرزا مهدی اصفهانی نقلگرا و علامه طباطبائی عقلگرا تصور این را هم نمیکردند که روزی این اختلاف مبنائی فکری به سطح شبکههای اجتماعی و محملی جهت تاختن دشمنان تشیع به اصل دین گردد و این اختلاف فکری به سطح عوام تسری و در اینستاگرام و تلگرام و توئیتر دست بدست شود. از انتشار مصاحبه طلبهای در کنار ضریح مطهر حضرت معصومه(س) مبنی بر اینکه ما به کرونا کاری نداریم ودست از حرم نمیکشیم تا انتشار فتاوای برخی مراجع مبنی بر ضرورت و وجوب حفظ سلامتی و عدم ضرورت تجمعات مذهبی.
این منازعه سر دراز دارد و در مصافهای مختلفی مثل تشکیل حکومت اسلامی، بانکداری اسلامی، شبکههای اجتماعی و تماس تصویری آن، مناسک بدعت گونه جریان افراطگرای شیعی مثل قمه زنی و دیگر مسائل فرعی آن با نگاههای صفر و صدی و افراط و تفریطی منجر به کشیده شدن تخاصمات فکری به سطوح میدانی، سیاسی و حتی امنیتی است.
اما تفکر اجتهاد و فقه پویای انقلاب اسلامی به میدان آمد تا اثبات کند که عقل و نص نه تنها قابل جمع اند بلکه نصوص و نقل میتواند بستری جهت تحقق فقه حداکثری و جمهوری اسلامی برخاسته از سیره علمی و عملی اهلبیت علیهم السلام باشد.
گفتمان انقلاب اسلامی با تکیه بر عقلگرایی و فقه حداکثری به بزرگترین تعظیم کننده شعائر و مناسک در جهان تبدیل شد و علی رغم نگاه انحصاری جریانات افراطیگرای شیعی مبنی بر انحصار شعائر در اعمال بدعت گونه مثل قمهزنی، تفکر فقه پویای امام خمینی در مقام ثبوت و اثبات نشان داد که علی رغم نگاه تمدن ساز، بزرگترین اماکن و تجمعات مذهبی را در همین فضا میتوان خلق کرد و منافاتی بین مناسک اسلامی و نگاه اجتماعی سیاسی و عقلگرایی نیست. تفکر انقلاب اسلامی دراین مصاف به قدری بی رقیب است که هیچ مدعی نصگرایی نمیتواند انکار کند، انقلاب اسلامی که در بستر محرم اباعبدﷲ الحسین علیه السلام شکل گرفته، بستر عظیمترین مناسک اسلامی با جمعیتهای میلیونی را شکل داده که جهان اسلام را حیرت زده کرده است.
از طرفی همین تفکر، توفیق پرورش بزرگترین دانشمندان هسته ای و نانوتکنولوژی را پیدا کرده و در کشوری که زمانی پزشکان هندی و پاکستانی به طبابت میپرداختند و جوانان ایرانی حتی جرات فکر طبابت را به خود نمیدادند،همین نگاه فقه حداکثری منجر به این شد که در حال حاضر پزشکان ایرانی در پیشرفتهترین کشورهای اروپایی به برگزاری دورههای آموزشی برای پزشکان دنیا می پردازند.
اما سؤال جدی این است که با این حال میتوان به تفکر پویای انقلاب اسلامی در حوزه علمیه قم برچسب تحجر زد و با برجسته سازی رسانهای برخی اقدامات خرده جریانات افراطگرا که مغرضانه به نصگرایی افراطی دامن زده و اقدام خود را به پای اسلام حقیقی میگذارند، اصل روحانیت و اندیشه غالب را مورد هدف قرار داد!
به چه علت رسانههای بیگانه بر این منازعه تمرکز کردهاند؟
نقش حوزه علمیه وروحانیت نسبت به تعدیل نگاههای بینالمللی در این مواقع حساس به کیان تشیع و دین اسلام چیست؟
آیا اصرار خرده جریانات اخباریگری و تاکید برمناسک و لو به قیمت بهخطر افتادن سلامت مردم صحیح است؟
اندیشه فقه پویای نخبگان در این خصوص چه نظری دارد؟
آیا جمع بین مراعات بهداشت و حضور در اماکن مذهبی امکان پذیر نیست؟
ناشناس
میرزا مهدی اصفهانی نقلگرا؟ علامه طباطبائی عقلگرا؟ اینها را مطمئن هستید؟