حمله تروریستی و شهادت جمعی از فرماندهان ارشد ایران در کشور سوریه مجددا یادآور حوادث تلخ چندسال اخیر در این کشور است. حوادثی که با حمله تروریستی رژیم صهیونیستی منجر به شهادت سرداران و جمعی از اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شده‌است.

در هر کدام از رخدادهای قبلی تا آخرین حادثه تروریستی که دیروز اتفاق افتاده‌است، احساسات مردم شدیدا تحت تاثیر قرار گرفته‌ و پس از ابراز تنفر از دشمن صهیونیستی، اولین و بدیهی‌ترین واکنش، درخواست انتقام متقابل است.

اما در فضای مجازی نوع ، سطح و چگونگی انتقام به یک چالش جدی تبدیل شده‌است. در این‌باره بیان چند نکته ضروری است:

• توظئه‌ی میدانی دشمنان اگرچه آسیب جدی به نیروی انسانی و نظامی کشور وارد کرده‌است، اما تهدیدی است که همواره به فرصت بسیار بزرگ اتحاد ملی تبدیل شده‌است. از حوادث تروریستی مانند ترور سردار حاج قاسم سلیمانی تا انتشار فیلم به شهادت رسیدن شهید حججی، همواره شاهد یک اتحاد کم‌نظیر ملی علیه دشمن بوده‌ایم. در این بین مناقشات مختلفی پیرامون چگونگی و جنس واکنش ایران به دشمن پیش می‌آید که همگی آنها از کینه‌ی مقدس نسبت به دشمن، دلسوزی و احساس دین به انقلاب و کشورمان نشأت گرفته شده‌است.

این اختلاف نظرها نباید به تسویه‌حساب‌های سیاسی و جناجی، تخریب یکدیگر و انشقاق در جبهه مردمی تبدیل شود. متاسفانه آنچه که از روز گذشته تاکنون شاهد بودیم غلبه‌ی مناقشات و تخاصمات جناحی و سیاسی به جای اتحاد ملی مقابل دشمن بود. مهمترین فرصت حوادث اینیچنینی، تقویت دشمن‌ستیزی و اتحاد ملی علیرغم هرگونه اختلاف‌نظرهاست که متاسفانه نادیده گرفته می‌شود.

فراموش نکنیم که فراتر از بحث‌های رایج میان عموم مردم و حتی نخبگان و تحلیل‌گران سیاسی و بین‌المللی، قوه‌ی عاقله‌ی نظام در امر نظامی بسیار فراتر از این تحلیل‌ها و مطالبات با رصد کامل تمامی جوانب نظامی و امنیتی و دیپلماتیک، تصمیمات لازم را اتخاذ می‌کنند.

• اقناع و چگونگی مواجهه با افکار عمومی داخلی نیز دومین موضوع بسیار مهم بعد از حوادث تروریستی دشمن است. این امر به اندازه‌ی سایر مسائل نظامی و امنیتی اهیمت دارد و باید مورد توجه نهادهای عالی تصمیم‌گیر کشور قرار گیرد. ادبیات و چگونگی سخنرانی مقامات نظامی و سیاسی و دیپلماتیک نباید به گونه‌ای باشد که انتظاری متفاوت از تصمیم‌گیری‌های نهادهای عالی را القاء کند. مقامات عالی که در عمل درایت و هوشمندی را سرلوحه فعالیت‌های خود قرار داده‌اند باید در پشت تریبون هم این مهم را رعایت کنند.
• لازم است نهادهای عالی امنیتی و تصمیم‌گیر نظامی با سطوح مختلف رسانه‌ای، اساتید حوزه و دانشگاه و نخبگان و چهره‌های مورد توجه مردمی ارتباط و تعامل نزدیک داشته باشند. به پرسش‌ها و نقدها توجه کرده و آنان را درجریان استرتژی‌ها و معیارهای تصمیم‌گیری خود قرار دهند. هم‌اکنون فاصله‌ی موجود میان جریان رسانه‌ای و با اتاق فکر تصمیم‌گیری، باعث تحیر و در نتیجه مناقشات خطی و سیاسی شده‌است که نتایج بسیار منفی را درپی خواهد داشت.