اگر بخواهیم در حق جامعهی ایمانی لطفی کنیم خوب است که در تشخیص مصداق نیز به آنها کمک کنیم. اما حمایت مصداقی نباید به صورت کلی باشد؛ حداقل از گذشته تجربه بگیریم و همیشه معرفی مصداقی ما مشروط بر تداوم سلامت آن فرد باشد؛ یعنی تا زمانی که از خط حق و معیارهای کلی دینی خارج نشود. ادامه …
فکر میکنم باید گزارهی «انتخاب کاندیدای اصلح» را به «انتخاب کاندیدای بد از میان کاندیداهای بدتر» تبدیل کنیم. اگر من بگویم اصلح، در واقع در حال مقایسه کاندیداها با یک تراز معصوم هستم؛ در حالیکه کاندیدای اصلح، معصوم است. اگر شما بگویید که بین صالح و اصلح، آفاتی بهدنبال دارد. ادامه …
تشویق به شرکت در انتخابات، منافاتی با نقش پدری روحانیت ندارد؛ ولو در حد مقام مرجعیت؛ چراکه چنین عملی، تشویق مردم به تعیین سرنوشت و بهرمندی مردم از حق خودشان و به نوعی تشویق ایشان به انجام وظیفهشان درقبال کشورشان است. ادامه …
فردی که در مناظره شرکت میکند، تا چه مقدار حق دارد در حریم خصوصی رقیب خود یا همراهان او و یا همحزبیهای او ورود پیدا کند؟ اینکه میگوییم حریم خصوصی هم مسائل خانوادگی و هم برنامهها و فعالیتهای آنان را شامل میشود. معنای مناظره قطعاً نقد برنامهی طرف مقابل هست؛ اما نقد شخصیت خود فرد شاید قابل دفاع نباشد. ادامه …
سالهاست که حوزه از معیشت مردم غفلت کرده است. ما مدام دغدغه و پروای نماز، روزه و خمس و زکات مردم را داشتهایم؛ اما نسبت به زندگی عادی آنان بیتفاوت بودهایم. باید توجه داشته باشیم که عدالت توزیعی چه مقدار برقرار شده؟ آموزش مردم چه مقدار تأمین میشود؟ مسائل بهداشتی و درمانی در چه حدی است؟ روزی مردم چطور تأمین میشود؟ ادامه …
رسانهها در غیر ایام انتخابات هم باید بتوانند مشارکت و اعتماد عمومی را جلب کنند/فقهای ما ـ مخصوصاً فقهایی که درک رسانهای دارند ـ باید در مورد مصادیق دروغ مصلحتآمیز و مواردی مثل جواز پخش چهره افراد بدحجاب در ایام انتخابات پاسخ فقهی دهند. ادامه …
صدا و سیمای ما در تبیین و ارائهی سیاست اسلامی بهعنوان یک الگوی مستقل و یک سیاست الهی در جهان، خیلی شفاف عمل نکرده و حتی در سطح کشور هم این را نمیبینیم؛ اگر از مردم بپرسید که به نظر شما سیاست اسلامی با سیاست غیراسلامی چه فرقی دارد، من بعید میدانم که جواب روشنی بتوانند بدهند. ادامه …
برگزاری همهپرسی و انتخاباتهای مکرر در جمهوری اسلامی، اعلام موضع مراجع تقلید را میطلبید. از این بزرگواران انتظار میرفت تا نسخهای در اختیار مقلدین قرار دهند و راهکار سیاسی مشخصی را پیش روی آنها بنهند. منش صحیح مراجع اما چنین بود که این امر سیاسی را به انتخاب مردمی وا نهاده بودند و بر توصیههایی کلی در انتخاب فردی صالح تأکید داشتند. ادامه …