در این یادداشت به تشریح نوع برخورد حضرت آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی با مسئله صهیونیسم پرداخته شده است. نکته قابل توجه این است که حیات مؤسس حوزه علمیه قم در زمانی بوده است که زمزمه شکل‌گیری یک تشکل یهودی در دنیا علنی نشده بود و حتی بسیاری از سیاسیون و متفکران جهان عرب نیز از این موضوع بی‌اطلاع بودند. …
در دیدار با آیت‌الله‌العظمی سیستانی بحثی را درباره مسأله سرعت بی‌اعتقادشدن به باورهای دینی، خصوصاً در بین جوانانی که به کشورهای غیر اسلامی می‌روند مطرح کردیم. مسأله‌ای که باعث می‌شود باور دینی برخی از جوانان در مقابل مجموعه‌ای از سؤالات و شبهات دینی و عقیدتی شکسته شود و حتی گاهی اوقات از مسلمانی معتقد، به منتقد شدید باورهای دینی تبدیل شوند. از همین رو پرسش اساسی درباره روش نتیجه‌بخش در تعامل با این پدیده بود. …
در نظریه «مردم‌سالاری اسلامی» مشروعیت الهی حکومت منوط به اراده و خواست مردم است. از سوی دیگر مردم وظیفه دارند، برای برپایی حکومت ولی مرضیّ خداوند تلاش و با وی بیعت کنند. آن‌جا که مردم به تکلیف خود عمل کنند، ولیّ تعیین‌شده از سوی خداوند حق حکومت و اِعمال ولایت دارد. در جایی که مردم از تکلیف خود سرباز زنند، معاقب و گناهکارند؛ اما آن فردِ دارای صلاحیتِ ولایت بر مردم، حقی برای حکومت ندارد. …
نهاد روحانیت، به‌واسطه نفوذ اقتدار سیاسی، ساختار بورکراتیک پیدا کرده است و نهادهایی حاکمیتی مانند شورای عالی حوزه‌های علمیه، جامعه مدرسین، جامعه روحانیت و دادگاه ویژه روحانیت، آن را اداره و هدایت می‌کنند و بر آن نظارت دارند. اختصاص طبقات حاکمیتی خاصی مثل قضاوت و عضویت در شورای نگهبان، پیوند میان روحانیت و حاکمیت را مضاعف کرده است. …
مقام معظم رهبری مردم انقلابی و حزب‌اللهی را به سربازان آماده‌ی اقدام، تشبیه کرده‌اند که در شرایطی که مسئولان در مقابل ناهنجاری‌ها، مفاسد و انحرافات و کجروی‌های فکری و رفتاری بی‌تفاوت هستند، آن‌ها موظفند با تشخیص وظیفه در چارچوب اصول به صورت خودجوش و داوطلبانه به مسئولیت اصلاحی خود عمل کنند. البته با توجه به سابقه مصادره جناحی بیانات مقام معظم رهبری، حساسیت نخبگان فکری به این موضوع قابل فهم است. …
اگر یک حادثه کوچکی در یک گوشه‌ای از کشور اتفاق افتاد، هیچ ترسی نباید به خود راه داد. مرحوم کاشف‌الغطا می‌گوید: وجود مبارک امیرالمؤمنین از حسین بن علی شجاع‌تر بود؛ حسین بن علی روز روشن مسلحانه وارد میدان شد؛ اما امیرالمؤمنین با دست خالی به جای پیغمبر خوابید؛ در حالتی که چهل شمشیردار آمدند که او را تکه پاره کنند. اما همین علی می‌گوید در شب جنگ بدر دیدم وجود مبارک پیامبر از سر شب تا صبح، کنار یک درخت دارد با خدا زمزمه می‌کند؛ گویا اصلاً فردا جنگی نیست. …
برای روحانیت مهم نیست که بر قدرت باشد یا در قدرت. این‌ها صورت مسأله است؛ در هر زمانی و بر حسب شرایط و مصالح ممکن است در قدرت باشد یا بر قدرت. برای روحانیت مهم این است که در صحنه باشد و برکنار از قدرت و بی‌اعتنا به جامعه و مناسبات قدرت نباشد. همچنین روحانیت باید توجه کند قدرت چه مسیری به‌دست آمده است (با زور و شمشیر یا…) و در چه مسیری از آن استفاده می‌شود و چه اهدافی را دنبال می‌کند. بنابراین بر قدرت و در قدرت بودن اهمیت ثانویه دارد. …
تصور بسیاری از روحانیون و علما این است که پرداختن بیش از حد معمول حوزویان به امور سیاسی و حزبی، جایگاه مرجعیتی آنان را کاهش داده و این نهاد اثرگذار را تا سطح طرف دعوای دیگر گروه‌های سیاسی تنزل داده است. نتیجه چنین رفتارهایی، به گمان جریان غیرسیاسی فعلی، کاهش دینداری و اخلاق در جامعه است و روحانیت اکنون وظیفه دارد که با کمرنگ‌کردن فعالیت‌های سیاسی و اجرایی خود، فکری به حال بحران اخلاق و دینداری جامعه کند. …
دگردیسی اساسی در نظام روحانیت اتفاق افتاده است که روحانی‌ای که دغدغه‌اش توزیع دین، نظارت بر حوزه دین و دینداری جامعه است، خود عاملیت پیدا می‌کند و می‌خواهد یا دین را محقق کند و یا جامعه را بسازد. بنده معتقدم روحانیت از خودش عبور می‌کند و دیگر دغدغه‌اش برپایی دین نیست؛ بلکه ساختن جامعه است؛ به همین دلیل نتیجه‌ی کنشگری روحانیت، سکولاریسم اجتماعی، سیاسی و فرهنگی خواهد بود. …
انتخابات فرصت خوبی شد تا ما به این حقیقت بیندیشیم که آیا وظیفه حوزه «نظریه‌پردازی» و تقویت مبانی تئوریک نظام اسلامی در همه عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، انتخابات و… است یا ـ همانند سایر مردم و جوانان ـ دعوت از کاندیداها و حضور در میتینگ‌های تبلیغاتی و همراهی با نامزد انتخاباتی و شهربه‌شهر مسافرت کردن؟ …
همه حقوق مادی و معنوی این سایت، متعلق به مباحثات است. بازنشر مطالب مباحثات با ذکر منبع، مجاز است.
