ما مانند مسیحیت برای روحانی مقامی جدای از مقام بشری قائل نیستیم … بلکه می‌گوییم عالم دینی و روحانی، انسانی کاملا معمولی و مهذب شده است که در دین تخصص دارد و بر اساس آیه «فاسئلوا اهل الذکر ان کنتم لاتعلمون»، چون متخصص است و تهذیب نفس کرده است، مردم باید در این تخصص همراه با تعهد به او مراجعه کنند. روحانیون واسطه بین خدا و خلق نیستند که بهشت بفروشند و جهنم بخرند، بلکه آنها واسطه بین ائمه و خلق هستند. ادامه …

مسیحیت، فقط «آئین اخروی» است و از «امور دنیوی» گویی خبری ندارد. زین رو در سده‌های میانه آن‌گاه که ناگزیر بر کرسی قدرت و حکومت که امری دنیایی بود نشستند، گله‌ها و شکوه سرگرفت که کار قیصر به قیصر بسپار. کلیسا را با امور دنیوی چه پیوند! زین سبب، عالم کلیسا را «روحانی» می‌خواندند. ادامه …

روحانیت در طول تاریخ، هم دارای نقاط قوت درخور تحسین بوده و هم برخوردار از نقاط ضعف. در ضمن، روحانیت علاوه بر در اختیار داشتن فرصت‌های مهم، مواجه با تهدیدهای گوناگونی بوده است؛ بنابراین لازم است جهت ترسیم افق آینده روحانیت به این مسائل توجه اساسی شود تا روحانیت بتواند در مسیری صحیح، حرکت خود را استمرار بخشد. ادامه …