مباحثات

رسانه فکری تحلیلی حوزه و روحانیت

هفته‌ی نخست ماه محرم هر سال به عنوان «هفته امر به معروف و نهی از منکر» نام‌گذاری شده است، اما امسال خبر ضرب‌وشتم یک بانوی طلبه‌‌ی همدانی به علت انجام وظیفه‌ی شرعی خود جلوه‌ی دیگری به خود گرفت.

هفته‌ی نخست ماه محرم هر سال به عنوان «هفته امر به معروف و نهی از منکر» نام‌گذاری شده است، اما امسال خبر ضرب‌وشتم یک بانوی طلبه‌‌ی همدانی به علت انجام وظیفه‌ی شرعی خود جلوه‌ی دیگری به خود گرفت.

امام خمینی در سال ۱۳۵۸ با ارسال نامه‌ای به دولت موقت، تقاضای وزارتخانه‌ای جدا اما در کنار دولت با عنوان (امر به معروف و نهی از منکر) نمودند که این برنامه اجرایی نشد.

پس از پایان جنگ و رحلت امام خمینی رهبر معظم انقلاب طی سخنانی در محرم ۱۳۷۲ در جمع بسیجیان کشور مطالب مهمی درباره‌ی هدف از قیام امام حسین(ع) که همانا امر به معروف و نهی از منکر بود، بیان کرد. ایشان در قسمتی از سخنان خود بحث تهاجم فرهنگی، غارت فرهنگی و شبیخون فرهنگی را مطرح و بعد از آن، احیای دو فریضه‌ی امر به معروف و نهی از منکر را در کشور خواستار شدند.

بعد از سخنرانی مقام معظم رهبری، جلسه‌ای با حضور تعدادی از بزرگان کشور، از ‌جمله: آیت‌ﷲ قرائتی، آیت‌ﷲ جنتی، آیت‌ﷲ رئیسی، زرگر، محمدی عراقی … در حضور مقام معظم رهبری تشکیل ‌شد و ایشان طی حکمی دستور تشکیل ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر را صادر و آیت‌ﷲ جنتی را به عنوان مسئول ایجاد تشکیلات امر به معروف و نهی از منکر انتخاب نمود. مقام معظم رهبری طی سخنانی، افراد حاضر در جلسه را بهترین افراد برای احیای امر به معروف و نهی از منکر خطاب می‌کند؛ متعاقب آن ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر تشکیل شد.

این ستاد در دو دهه فعالیت خود فراز و نشیب‌های گوناگونی را داشت، اما هیچ‌گاه نتوانست فراتر از برنامه‌های تبلیغی و سطحی عمل نماید. با تغییراتی که در ساختار این ستاد پیش آمد طرح حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر در تیر ۱۳۹۳ از سوی هیئت رئیسهٔ مجلس شورای اسلامی اعلام وصول شد، کلیات آن در ۱۶ مهر همان سال و جزئیاتش در ۲۳ فروردین ۱۳۹۴ به تصویب مجلس رسید.

خوشبختانه در دو سال اخیر با قرار گرفتن نیروهای جوان و خوش‌فکر در این ستاد و تغییر رویکرد‌ها می توان گفت «امر به معروف و نهی از منکر» وارد عرصه‌ی جدیدی شده‌ است. تلاش این نیروها بر نهادینه کردن این فریضه‌ی مهم به عنوان یک فرهنگ عمومی است. همه باید نسبت به ناهنجاری‌های گوناگون چه در سطح شهروندی و چه مقامات کشوری خود را موظف به تذکر بدانند.

هر از چندی اخبار تلخی از واکنش‌ها به آمران به معروف و نهی از منکر منتشر می‌شود. نمونه‌ی اخیر آن ضرب‌وشتم بانوی طلبه در همدان است. در این بین سوالات جدی درباره وظیفه‌ی نهادهای انتظامی و قضائی پیش می‌آید که خوشبختانه قانون حدود آن را به خوبی مشخص کرده‌ است.

چنانچه فریضه‌ی امر به معروف و نهی از منکر براساس همان نگاه کلان به وظیفه‌ي شهروندی بویژه در جامعه‌ی اسلامی نهادینه شود، قطعا فضای عمومی جامعه نیز در مقابل هنجارشکنان – با تمام مصادیق‌اش ـ خواهند ایستاد. لازمه‌ی ایجاد چنین فرهنگی تلاش مضاعف دست‌اندکاران ستاد امر به معروف و نهی از منکر است.

رده‌های مرتبط

پاسخ دهید