صاحب‌جواهر مشهور به این بود که در مقام اجتهاد و استنباط از محدوده انصاف خارج نمی‌شد و از تعصبات پیروی نمی‌کرد. توجه زیادی بر تصدیق احکام بر اساس قوت و تعدد روایات داشت و جمع و حمل روایات را مورد توجه قرار می‌داد و حرمت روایات را بسیار مراعات می‌کرد. ←
جدال میان موسیقی و روحانیت گویی پایانی ندارد. بعد از این‌که ماجرای برگزاری کنسرت‌های موسیقی نقل محافل بود و پای برخی از مراجع را نیز به ماجرا کشاند، این بار طلبه‌ی جوانی، علیه کنسرت موسیقی اقدامی انجام داده و آتش مواجهه روحانیت و موسیقی را بار دیگر افروخته کرده است. مراجع عظام تقلید اما در خصوص حکم موسیقی، اختلاف دیدگا‌‌ه‌هایی دارند ←
اصولاً ما به بحث اجتماعی آن‌طور که باید نپرداخته‌ایم؛ علت هم این است که در بسیاری مسائل، سیاست‌زده هستیم و مطالعاتمان کم‌تر علمی ـ و نسبت به مسائل ـ واقع‌بینانه است؛ بیش‌تر جنبه‌ی شعاری دارد؛ مطالعاتمان در حوزه‌ی مسائل اجتماعی جدی نیست. ←
همان‌طور که علامه محمدتقی جعفری(ره) و بعضی از دیگر از افاضل مسلمان تأکید کرده‌اند، لازم است که فقها از مسائل مستحدثه آگاهی لازم را داشته باشند. بسیاری از این مسائل جامعه‌شناختی هستند و لذا تعامل حوزویان با جامعه‌شناسان خبیر و مؤمن برای رسیدن به راه‌حل‌های سازگار با اسلام ضروری است. رابطه بین این دو گروه ممکن و از نظر این‌جانب لازم است. ←
یکی از ادعاهای ایشان این بود که همه فقها می‌گفته‌اند باید زن را در خانه حبس کرد. جالب این‌جاست که در ادامه گفتند برای اثبات این ادعا به روایات باب «استحباب حبس المرأة فی بیتها» رجوع کنید. یعنی ایشان با خونسردی کامل و در یک مناظره زنده با حضور مخاطبین حاضر در جلسه و مخاطبین اینترنتی از «استحباب»، برداشت وجوب کرده و بین «روایت معصوم» و «فتوای فقها» هم خلط می‌کند و سپس حکم می‌دهد. ←
فقها و اندیشمندان اسلامی بر روی حجاب اجماع قاطع دارند و اصل حجاب را غیرقابل انکار می‌دانند؛ حتی در کتب مقدس قبلی هم به لزوم رعایت حجاب توسط زنان اشاره شده است./مشکل ما این است که برای حل مسائل خودمان از جمله در حجاب، به قرآن به عنوان یک سندبالادستی مراجعه نکردیم تا اصل مسأله را فهم کنیم. ←
این‌که در فضای حوزوی قم، غالباً برای بانوان مجال حضور در نشست‌های علمی، سمینارها، کرسی‌های نظریه‌پردازی و… وجود ندارد، جدید نیست؛ اما در جلسه‌ای که عنوان امیدبخش «بازخوانی فقه سنتی در مواجهه با رخدادهای روز» را یدک می‌کشد و با حضور شخصیتی که کمابیش به بازخوانی فقه سنتی شناخته شده، تکرار چنین مسأله‌ای، اصل «بازخوانی فقه سنتی» را با تناقض درونی مواجه نموده است. ←
یکی از اساتید ما می‌گفت اگر یک‌دهم یا یک‌صدم نوآوری‌هایی که علامه حلی در زمان خودش داشت را ما هم ارائه می‌دادیم، جامعه امروز ما مشکلات حاضر را نداشت. امروز برخی مقلدین مجتهدان ما در کشورهایی زندگی می‌کنند که عضو سازمان ملل‌اند و منشور سازمان ملل را امضا کرده‌اند. در چنین فضایی نمی‌توان به آن‌ها گفت جهاد در زمان غیبت، مثل نماز لازم است و باید مرتب کافر بکشید. ←
باید توجه کرد که اسلام، فقط فقه نیست. وقتی قرآن می‌گوید «لیتفقهوا فی الدین»، یعنی کل دین؛ یعنی حتی مباحث تاریخی، اخلاقی، کلامی و اعتقادی باید مورد توجه باشد. این‌طور نیست که تمام مشکلات به این برمی‌گردد که مردم مسأله و احکام بلد نیستند. فقه ما ناقص است از این جهت که اصلاً به بعضی مسائل جواب نمی‌دهد. ←
قبل از انقلاب ما فقط به همین ادله مراجعه می‌کردیم و در حجره می‌نشسیتم و استنباط می‌کردیم و فتوا می‌دادیم. فقها و بزرگانی بودند که چون مقتضیات زمان را نمی‌شناختند، می‌گفتند این حرف‌هایی که در کتاب‌ها نوشته شده به راحتی قابل اجراست. امام در این‌گونه موارد با محک عینیت و واقع‌گرایی وارد شدند تا ببینند اجرای چه چیزی ممکن است و چه چیزی ناممکن. فقه قبل از انقلاب، فقه تئوری و مدرسه‌ای بود. اگر ما همچنان در فضای قبل از انقلاب مانده بودیم، هزارسال دیگر هم، وضع به همان منوال بود.
همه حقوق مادی و معنوی این سایت، متعلق به مباحثات است. بازنشر مطالب مباحثات با ذکر منبع، مجاز است.
