اطلاعات ناقد محترم در مورد متدولوژی غربی و رویکرد شرقشناسان در مطالعه اسلام و مطالعات مربوط به خاورمیانه، سطحی و خام است. ظاهراً ایشان از میان شرقشناسان، فقط ادوارد سعید را خواندهاند؛ آنهم احیاناً از روی نسخههای ترجمهشدهاش. جریان روشنفکر ما در ایران کی قرار است عادت بدش را در خواندن منابع دست دوم و دست سوم کنار بگذارد؟ ادامه …
اولاً عدم رغبت شخصی و نیز سلایق شخصی نمیتواند در عزاداریها منشأ اثر شرعی باشد؛ شاید عدهای ازدواج موقت یا ازدواج مجدد هم به مذاقشان سازگار نباشد؛ فقه تابع مذاق اشخاص نیست؛ همچنین «عزادارینبودن» با «وهنبودن» متفاوت است؛ عرف بعضاً میگوید اینها عزا نیست؛ ولی نمیگوید وهن ادامه …
گویی مؤلف بههرنحو درصدد اثبات مدعای خویش – مبنی بر عدم جواز قمهزنی – است؛ اگر موضوع مدّ نظر ایشان تحلیل محتوایی فتوای میرزای نائینی است، وجهی ندارد که برای نقد فتوای مرحوم میرزا به فتوای مرحوم شیخ انصاری – و در ادامه به فتوای برخی علمای دیگر- تمسک شود؛ چون فتاوایی مبنی بر جواز قمهزنی نیز وجود دارند. ادامه …
صحتی سردرودی در این بخش از کتاب به بازخوانی چند حدیث مشهور دربارهی عاشورا پرداخته است. وی معتقد است مقتلنگاران و روضهخوانان سخنان بسیاری را به امام نسبت دادهاند که سند و مدرک معتبری ندارد و بهمرور در کتابهای مقاتل جای گرفته است؛ جملاتی چون: «هل من ناصر ینصرنی». ادامه …
منابع و ادله فقه در متن مباحث معطوف به فقه در اصول فقه، از دیرباز مورد بحث و بررسی بوده است. سرفصلهای قرآن، سنت، عقل و اجماع در بسیاری از متون اصول فقهی، مشهود اهل فن است؛ اما منابع و ادله قابل استناد در اصول فقه، غالبا موضوع بحث و بررسی نبوده است. نویسنده این اثر گرانقدر در این پژوهش تلاش کرده است به این پرسش اصلی پاسخ دهد که در اصول فقه کدام منابع و ادله و با چه کیفیت و کمیتی قابل استفادهاند. ادامه …
روایات وارد شده در باب ولایت و اشتراط اذن پدر در ازدواج دختر باکره رشیده، در عین کثرت دارای تعارضهای بسیاری است؛ مسئلهای که باعث شده فتاوای فقها در این مسئله به خاطر تفاوت ایشان در ارزشگذاری احادیث و همچنین جمع بین روایات، اختلافات بسیاری داشته باشد و مسئله «معرکه آراء» شود. ادامه …
بدون شک «ناتنی» مهدی خلجی مهمترین روایتی است که از «بریدن» یک دانشآموخته حوزه داریم. داستانی که علیرغم آنکه نسبتا کوتاه است ریتم تندی دارد و خواننده را -خصوصا اگر خانهزاد همین حوزه باشد و شبیه چنین تجربهای را از نزدیک دیده باشد- به شدت با خود درگیر میکند و در نهایت با دریایی از فکر و تحیر وامیگذارد. ادامه …
دکتر سروش دو ادعا مطرح کرده است؛ یکی اینکه قائل قرآن، پیامبر (ص) است نه خدا، فلذا زبان قرآن یک زبان بشری است و پیامبر نیز روایتگر و تجربهگر این تجربه قدسی است. دوم اینکه پیامبر در عالم رؤیا و خواب به این تجربه دست پیدا کردهاند. سروش در سلسله مقالات اخیرش رویکرد پدیدارشناسانه دارد و نه معرفت شناسانه و به دنبال روشنسازی پدیدار وحی است. ادامه …