روند کنونی کاملاً خارج از هنجارهای حاکم بر حوزه است؛ «تهدید به افشا» و «بهره‌گیری از روش‌های مرسوم ژورنالیستی برای فشار به طرف مقابل» نه‌تنها در حوزه هیچ تأثیر مثبتی ندارد، بلکه می‌تواند نتایج عکسی را هم نشان دهد. عجیب است که پیشگامان این اعتراض از مسأله‌ی کاملاً بدیهی هنجارهای حوزوی بی‌اطلاع هستند. ←
در وقاحت و بی‌شرمی برخی از گروه‌های تبشیری همین بس که در همایشی که در ۱۹۵۴ تشکیل دادند، ادعا کردند قرآن، کتابی است مجهول‌المؤلف که ما باید مؤلف آن را پیدا کنیم! ما در مصر با مسیحیان و قبطی‌ها ارتباطِ اجتماعیِ صمیمی داریم و ایشان نیز در دستگاه‌های دولتی حضور پررنگی دارند. ←
گرچه جامعةالمصطفی در رشته‌سازی، در جهان اسلام بین مراکز فرهنگی واقعاً پیشرو است؛ ولی باز هم معتقدم خلأ زیادی در ایجاد رشته‌هایی همچون فقه و اصول با رویکرد فرهنگ‌شناسی هستیم. در فقه نیازمند فرهنگ‌شناسی هستیم و فقها باید به فقه فرهنگی بیش‌تر توجه کنند و یکی از ابواب فقه را به فرهنگ و فقه فرهنگی اختصاص دهند. ←
صاحب‌جواهر مشهور به این بود که در مقام اجتهاد و استنباط از محدوده انصاف خارج نمی‌شد و از تعصبات پیروی نمی‌کرد. توجه زیادی بر تصدیق احکام بر اساس قوت و تعدد روایات داشت و جمع و حمل روایات را مورد توجه قرار می‌داد و حرمت روایات را بسیار مراعات می‌کرد. ←
از نظر او همه‌ی افراد جامعه موظف به مقاومت در برابر ستمکاران هستند و نباید نقش تماشاگر ایفا بنمایند و می‌فرمود برادرت را چه ظالم باشد و چه مظلوم یاری نما! اصحاب گفتند معنی یاری‌کردن به مظلوم را فهمیدیم؛ ولی ظالم را چگونه یاری کنیم؟ فرمود دستش را بگیرید تا نتواند به کسی ستم کند. ←
دغدغه‌ی طلاب مددکار در ارائه‌ی کمک به مددجویان عزیز، گاهی فراتر از وظایفشان و بدون انگیزه‌ی مالی و از روی احساس وظیفه‌ی جهادی و با انگیزه‌ی معنوی و دینی است و به همین جهت است که کار برکت پیدا می‌کند و بزرگان هم، کار را تأیید می‌کنند؛ مثلاً آیت‌الله حسینی بوشهری گفتند اگر نگوییم این طرح بی‌نظیر است، قطعاً کم نظیر است. ←
اولین و بدیهی‌ترین ذهنیتی که از روحانیت در اذهان بسیاری از مردم ـ به‌ويژه جوانان ـ وجود دارد این است که روحانیت عنصری است که با گرفتن پول و بودجه از مردم و حکومت برای خودش درس می‌خواند و در نهایت هم در مقابل خواسته‌های ذاتی و طبیعی مردم می‌ایستد. فارغ از میزان صحت و سقم این ذهنیت، روحانیت باید وجود چنین ذهنیتی را بپذیرد. ←
این مطلب از خصوصیات کلیه مکاتب انبیای الهی است که دقیق‌ترین و عالی‌ترین مسائل را با ساده‌ترین و روشن‌ترین تعابیر بیان می‌کنند. در این مکتب‌ها نه دیدن دوره‌های تخصصی لازم است و نه داشتن امتیازات خاص. این جا دیگر آکادمی افلاطون نیست که بر سر در آن بنویسند: هرکس هندسه نمی‌داند، وارد نشود.
برخی از روحانیون اما بر آن شده‌اند تا علاوه بر مرام طلبگی به اشتغال دیگری نیز روی بیاورند. از این گونه موارد انگشت‌شمار وجود دارد که علاوه بر مشی طلبگی، به اشتغال دیگری نیز گرایش یافته‌اند. نقل است که مرحوم علامه طباطبایی پس از این‌که در نجف اشرف مشغول به تحصیل بوده، به دلیل عدم دریافت مقرری، به تبریز بازمی‌گردد و مدت ده سال به کشاورزی می‌پردازد. ←
همه حقوق مادی و معنوی این سایت، متعلق به مباحثات است. بازنشر مطالب مباحثات با ذکر منبع، مجاز است.
