علامه سیدجعفرمرتضی ذهن بسیار حساسی داشتند که از هر متن خرد و کوچکی به نکتههای کلان و موضوعات مهمی میرسیدند. شما هیچ اثری از آثار ایشان را نمیبینید که دستهای آلوده و دستهای ناپیدای آلوده در تاریخ اسلام را شناسایی نکرده ادامه …
تلاش برای معرفی علامه طهرانی به جامعه را میتوان حرکت در مسیر تحقق راهبرد رهبری دانست؛ حرکتی که نه تنها از سوی حوزویان بیاعتقاد به رهبری عزیز، بلکه متأسفانه از طرف برخی داعیهداران انقلابیگری، مورد بیمهری و بعضا هجمههای ناجوانمردانه قرار گرفته و میگیرد؛ و جالب آنکه بخشی از این بیمهریها و هجمهها، معطوف به اثبات بیرون بودن علامۀ طهرانی و علاقمندان ایشان از جبهۀ انقلاب است ادامه …
مهمترین ویژگی و برجستگیِ ایشان علامهبودنشان در تمام حوزههای علوم اسلامی بود. ایشان در معقول و منقول تبحر کامل داشتند و صاحب نظر بودند، نه اینکه صرفا ورودی داشته باشند. به بیانِ خودشان ایشان تنها چند سال پس از بلوغ تقلید میکردند و از آن پس مبتنی بر اجتهاد خود عمل میکردند. لذا بهنظر میرسد که ایشان حدود سن و سالِ ۲۰ سالگی به درجهی اجتهاد رسیده بودند. همین نکته یکی از مسائل عجیب و شگفانگیز دربارهی ایشان است. ادامه …
حاجآقا مصطفی مجموعهای از زیباییها بودند. اخلاق خوبی داشتند، ذوق خوبی داشتند، اهل اخلاص بودند. در عین حال اهل ذکر و عبادت و توسل بودند. ایشان برای امام هم خیلی خوب بود. چون فرزندی بود که از هر لحاظ تمام بود. ادامه …
هفتم و هشتم ماه صفر برابر است با رحلت دو تن از بزرگترین مراجع شیعه. یکی سید ابوالقاسم خویی است و دیگری سید شهاب الدین مرعشی نجفی. هر دو در ۹۳ سالگی دیده از جهان فرو بستند. خویی شاگرد میرزای نائینی بود و مرعشی از شاگردان حائری یزدی. ابوالقاسم خویی مرجعیتش فراگیر تر شد. مقلدان بسیاری در سراسر جهان یافت. مرعشی نجفی اما به میزان خویی از وسعت دایره مقلدین بهره نبرد. ادامه …
حضرت آیتالله حاج سید عبدالله شیرازی از مراجع پیشگام در توجه به بحرانهای جهان اسلام به شمار میآید. این امر از بینش سیاسی ایشان و همچنین عملکرد مناسب وی در حوادث مختلف ایران و جهان اسلام به خوبی نمایان میشود بطوریکه کمتر واقعهای را در دوران مرجعیت ایشان در قلمرو جهان اسلام میتوان سراغ گرفت که ایشان نسبت به آن واکنشی نشان نداده باشد. ادامه …
اخیرا درخواستی از آیتاللهالعظمی مکارم شیرازی پیرامون ساخت سریالی در موضوع شمس مطرح شدهاست. مباحثات با توجه به لزوم طرح بحثهای مختلف پیرامون جریانهای فکری دینی و حوزوی این متن نامه و پاسخ معظمله را منتشر میکند. ادامه …
خزعلی با مرام فکری که برگزیده بود، نسبت به اندیشههای غربی بر سر مهر نبود و هر کجا رگهای از آن را مشاهده میکرد، روی در هم میکشید. وی گفته بود: من همیشه در منبرهایم بر ضد دشمنان و معاندان تند حرف میزنم چون معتقدم با اینها نمیشود با پر طاووس صحبت کرد. ادامه …
بنده سعی کردم در حد توان مطالب را برای طالبان حقیقت روشن کنم، ولیکن با وجود حب وافر آقای دعائی به مرحوم تهرانی، هیچ محملی برای تغییر نظر ایشان نمیبینم. هجمه دیدن نقدها از سوی ایشان هم طبیعی است! چرا که جذبه مرادشان باعث شده تا ایشان را بری از هر عیب و نقص ببینند و وقتی عیب و نقصی وجود ندارد، نقدی هم وجود ندارد! چرا که فایده نقد نشان دادن عیب و نقصها است. لذا، هرچه هست هجمه هست و کار عاشق در مقابل این هجمهها «دفاع»! ادامه …
برخی مدعیاند که میرزای نائینی در نگاشتن تنبیه الامة خود را گناهکار دانست و از خدا طلب مغفرت نمود و درصددِ جبران بر آمد. برخی نیز چنین ادعائی را تکذیب کرده و معتقدند هرچند میرزای نائینی مشروطهای که در میدان رشد یافت را مشروطهی مورد نظر خود نمیدانست، ولی از جهت مبانی نظری از دیدگاه پیشینِ خویش دربارهی مشروطهطلبی و توافق آن با مبانی اسلامی ادامه …